რონდელის ბლოგი
აფხაზეთში ახალი „პოლიტიკური ელიტის“ ჩამოყალიბება - ვინ ჩაანაცვლებს ძველ „ელიტას“?
მამუკა კომახია, ანალიტიკოსი
ქართულ-აფხაზური კონფლიქტის (1992-1993 წლები) დასრულებიდან 28 წელი გავიდა. ამ ხნის განმავლობაში აფხაზეთის დე ფაქტო რესპუბლიკაში ჩამოყალიბდა „პოლიტიკური ელიტა“, სადაც პირის გავლენა კონფლიქტში (რომელსაც აფხაზეთში მოიხსენიებენ, როგორც „აფხაზი ხალხის სამამულო ომს“) მისი მონაწილეობის კრიტერიუმით განისაზღვრება. ადგილობრივ პოლიტიკაში მონაწილეობისთვის ომის ვეტერანის სტატუსი სავალდებულო მოთხოვნაა, ომში მონაწილეობის მტკიცებულების არარსებობა კი - ყველაზე დიდი კომპრომატი.
ომის დასრულებიდან დიდი დრო გავიდა და აფხაზეთის „პოლიტიკური ელიტაც“ ახალი წევრებით ივსება: ადამიანებით, რომლებსაც ომში მონაწილეობის გამოცდილება არ აქვთ, რადგან ომის მიმდინარეობის დროს პატარა ასაკის იყვნენ ან ომის დასრულების შემდეგ დაიბადნენ. სტატიაში შევეცდებით გაჩვენოთ, თუ როგორ მიდის აფხაზეთის „პოლიტიკური ელიტის“ გაახალგაზრდავების პროცესი და ეს რას შეიძლება ნიშნავდეს ოფიციალურ თბილისთან და ზოგადად ქართველებთან ურთიერთობების კონტექსტში.
„პოლიტიკური ელიტის“ დემოგრაფია
„პრეზიდენტი“ და „ვიცე-პრეზიდენტი“
აფხაზეთის დე ფაქტო პრეზიდენტი ასლან ბჟანია (1963) „ძველი გვარდიის“ წარმომადგენელია, რომელიც ქართულ-აფხაზური კონფლიქტის პერიოდში გუდაუთაში სეპარატისტების უსაფრთხოების კომიტეტში მუშაობდა. დე ფაქტო ვიცე-პრეზიდენტი ბადრა გუნბა (1981) კი იმ ახალ თაობას წარმოადგენს, რომელსაც თავისი ასაკის გამო ომში მონაწილეობა არ მიუღია.
აქვე ვიტყვით, რომ 2020 წლის „საპრეზიდენტო არჩევნებზე“ ბჟანიას კონკურენტი ადგურ არძინბა იყო, რომელიც 1981 წელს არის დაბადებული და ომში თავისი ასაკის გამო არ მონაწილეობდა. იგი ამჟამად ოპოზიციური „აფხაზეთის სახალხო მოძრაობის“ ლიდერია.
„მთავრობა“
აფხაზეთის დე ფაქტო პრემიერ-მინისტრი ალექსანდრ ანქვაბი (1952) „ძველი გვარდიის“ წარმომადგენელია, რომელიც 1981-1990 წლებში თბილისში მუშაობდა, მათ შორის, შს მინისტრის მოადგილედ. ომის პერიოდში სეპარატისტების თავდაცვის კომიტეტის წევრი იყო, 2011-2014 წლებში კი დე ფაქტო პრეზიდენტის პოსტსაც იკავებდა.
დე ფაქტო მთავრობა ოთხი „ვიცე-პრემიერისგან“ და თერთმეტი „მინისტრისგან“ შედგება. „მინისტრებიდან“ შვიდი 1992 წელს, როდესაც ომი დაიწყო, 13 წლის ან უფრო მცირე ასაკის იყო, ორი „მინისტრი“ კი 1990-იან წლებში დაიბადა: ანრი ბარციცი (1990) - იუსტიციის „მინისტრი“ და ინალ გაბლია (1991) - განათლებისა და ენობრივი პოლიტიკის „მინისტრი“. აქვე იმასაც ვიტყვით, რომ ტურიზმის „მინისტრი“ თეიმურაზ ხიშბა 1986 წელს თბილისში დაიბადა.
„პარლამენტი“
„მთავრობისგან“ განსხვავებით, „პარლამენტში“ ასაკობრივი თანაფარდობა „ძველი გვარდიის“ სასარგებლოდ არის, თუმცა „დეპუტატთა“ გაახალგაზრდავების ტენდენციაც აშკარად შეიმჩნევა. ამ ეტაპზე, 35 „დეპუტატიდან“ მხოლოდ 15-ია, რომელიც ომის პერიოდში 15 წელზე მცირე ასაკის იყო, მათ შორის 12 კი 1980-იან წლებში დაიბადა.
ახალი „პოლიტიკური ელიტის“ ჩამოყალიბება
„პოლიტიკურ ელიტაში“ სულ უფრო მეტი „მინისტრი“ და „დეპუტატია“, რომლებიც ქართულ-აფხაზურ კონფლიქტში არ მონაწილეობდნენ. ნელ-ნელა ასპარეზზე გამოდიან ისინიც, ვინც „დამოუკიდებელ“ აფხაზეთში დაიბადნენ და ქართულ-აფხაზური ომის შესახებ მხოლოდ ოჯახიდან, ახლობლებისგან, სკოლიდან, უნივერსიტეტიდან თუ მედიიდან იციან.
„პოლიტიკური ელიტის“ განახლების მცდელობად შეიძლება მივიჩნიოთ რუსეთის პრეზიდენტის ადმინისტრაციის ყოფილი თანამშრომლის - ინალ არძინბას ბოლო წლებში განხორციელებული პროექტები. არძინბა 1990 წელს სოხუმში დაიბადა და განათლება რუსეთში მიიღო. მან 2018 წელს დატოვა რუსეთის პრეზიდენტის ადმინისტრაცია. მისი გვარისა (იგი აფხაზეთის პირველი „პრეზიდენტის“ ვლადისლავ არძინბას ნათესავია) და რუსული კავშირების გამო ბევრი საუბრობს მის პოლიტიკურ ამბიციებზეც. მას ჯერ არ აქვს „საპრეზიდენტო“ ასაკი, თუმცა ახალი ლიდერების, პოლიტიკოსებისა თუ „საჯარო მოხელეების“ გამოვლენის კამპანია არძინბას პოლიტიკური პროექტის ნაწილად შეიძლება მივიჩნიოთ. თავად არძინბაც ბევრს ლაპარაკობს პოლიტიკური ელიტის განახლების აუცილებლობაზე, რისთვისაც პირველი ნაბიჯები უკვე გადაიდგა.
სოციალური პლატფორმა „აფხაზეთის მომავალი“
პლატფორმა ამ ეტაპზე საზოგადოებრივი ორგანიზაციაა და მისი მიზანია აფხაზი ახალგაზრდების დახმარება სტაჟირებასა და რუსეთის უმაღლეს სასწავლებლებში ჩაბარებაში. ორგანიზაციის მამოძრავებელი ძალა 35 წლამდე ახალგაზრდები არიან. პლატფორმის დამფუძნებელი ყრილობა 2021 წლის 15 ივნისს სოხუმში გაიმართა. საპატიო თავმჯდომარეებად კი ბჟანია და არძინბა აირჩიეს.
კონკურსი „აფხაზეთის სიამაყე“
2020 წელს სოციალური პლატფორმა „აფხაზეთის მომავლის“ ბაზაზე ჩატარდა კონკურსი „აფხაზეთის სიამაყე“, რომელიც ახალგაზრდა მმართველების კონკურსია. კონკურსის მიზანია აფხაზეთში ნიჭიერი ახალგაზრდების გამოვლენა და მხარდაჭერა. არძინბას ხედვით, კონკურსი ერთგვარი „სოციალური ლიფტია“ მმართველებისთვის, რომლის ხარჯზეც უნდა მოხდეს სახელმწიფო აპარატის საკადრო განახლება.
პირველი კონკურსი, რომლის ლოზუნგი იყო „ახალი ლიდერები აფხაზეთის მომავლისთვის“, სამ ეტაპად ჩატარდა და 2020 წლის 25 აგვისტოს ხუთი გამარჯვებული გამოავლინა. კონკურსის ფინალისტებმა, რუსეთის ფინანსთა სამინისტროს სამეცნიერო-კვლევითი ფინანსური ინსტიტუტის მონაწილეობით, შეიმუშავეს „აფხაზეთის მომავლის“ რეფორმების სტრატეგიული პროგრამა. პროგრამის პრეზენტაცია 2020 წლის ნოემბერში გამართა კონკურსის გამარჯვებულმა საიდ ბეიამ, რომელიც სკოლის დირექტორია. პროგრამის ძირითადი ამოცანებია: რეფორმები, ხელისუფლების გამჭვირვალობა და გადაწყვეტილების მიღების პროცესში პროფესიონალი ახალგაზრდების როლის გაზრდა. პროგრამის ფარგლებში შემუშავებულია ღონისძიებები, რომლებმაც ხელი უნდა შეუწყოს აფხაზეთის სოციალურ-ეკონომიკურ განვითარებას და საზოგადოებრივ-პოლიტიკური ვითარების დამშვიდებას. პროგრამის ფარგლებში ასევე გათვალისწინებულია „ერთი ფანჯრის“ პრინციპით სახელმწიფო სერვისების გაცემისთვის მრავალფუნქციური ცენტრის შექმნა, IT პარკის დაარსება, „კანონიერი ქურდების“ საწინააღმდეგო კანონმდებლობის მიღება.
არძინბას პოლიტიკური გეგმები
სოციალური პლატფორმა „აფხაზეთის მომავალი“ და პლატფორმის ფარგლებში ჩატარებული კონკურსი არძინბას დიდი პოლიტიკური გეგმის ნაწილად შეიძლება მივიჩნიოთ, რომელსაც თავადაც არ მალავს. 2020 წლის „საპრეზიდენტო არჩევნებამდე“ მან ღიად განაცხადა, რომ იგი არჩევნების შემდეგ ახალი პოლიტიკური პარტიის დაფუძნებას გეგმავდა (ამ ეტაპზე მსგავსი პარტია არ არის დაფუძნებული). მიუხედავად იმისა, რომ აფხაზეთში დიდი ხანია ეჭვობენ არძინბას პოლიტიკური ამბიციების შესახებ, ეს მისი პირველი საჯარო განცხადება იყო აფხაზურ პოლიტიკაში მონაწილეობის შესახებ. საინტერესოა, რომ პლატფორმის მხარდაჭერით, 2022 წლის „საპარლამენტო არჩევნებისთვის“ კვალიფიციური იურისტებისა და დარგის სპეციალისტების მომზადება იგეგმება.
არძინბას ინიციატივით და ბჟანიას მხარდაჭერით უკვე შეიქმნა „აფხაზეთის რესპუბლიკის პრეზიდენტის საკადრო რეზერვიც“. პლატფორმის წარმომადგენლები ასევე გადიან სტაჟირებას რუსეთის საჯარო უწყებებში. მაგ., პლატფორმის კოორდინატორმა მილანა ხაშბამ კვალიფიკაცია რუსეთის პრეზიდენტის პრეს-მდივნის, დმიტრი პესკოვის უწყებაში აიმაღლა. რუსეთის საჯარო უწყებებში აფხაზი ახალგაზრდების სტაჟირება ინალ არძინბას რუსული კავშირების წყალობით ხდება.
თბილისთან დიალოგი - ვინ რას ფიქრობს?
ბჟანია და მისი უახლოესი თანამებრძოლები „ძველი გვარდიის“ წარმომადგენლები არიან, რომლებსაც ქართულ მხარესთან ურთიერთობა 1990-იან წლებამდეც ჰქონდათ. მათი ხედვები თბილისთან დიალოგის საკითხზე განსხვავდება ომის შემდგომი თაობის ხედვებისგან, რომელიც უფრო რადიკალურია თბილისთან ურთიერთობის საკითხში.
ბჟანიამ და მისმა „უშიშროების საბჭოს მდივანმა“ სერგეი შამბამ (1951) გასულ წელს ღიად მიანიშნეს ჟენევის ფორმატის გარდა თბილისთან ურთიერთობის ახალი პლატფორმის შექმნის აუცილებლობაზე. საზოგადოების ნაწილისა და „ოპოზიციის“ მწვავე შეფასებები მოჰყვა 2020 წლის 4 დეკემბერს მიღებულ „აფხაზეთის რესპუბლიკის საგარეო პოლიტიკის კონცეფციას“. „კონცეფციის“ თანახმად, აფხაზური მხარე უშვებდა შესაძლებლობას მოლაპარაკებების დამატებითი ფორმატი შექმნილიყო, სადაც იმ საკითხებს განიხილავდნენ, რომლებიც ჟენევის ფორმატში ვერ გვარდება. ამ მოსაზრებას იმდენად დიდი შიდა ზეწოლა მოჰყვა, რომ 2021 წლის 25 მარტს სადავო ფრაზა ამოიღეს კონცეფციიდან.
ამ კონტექსტში შეიძლება შევხედოთ ბჟანიას თანაშემწის ბენურ კვირაიას თბილისში ვიზიტსაც. კვირაია, რომელიც ამ ვიზიტამდე რამდენიმე დღით ადრე გადადგა თანაშემწის თანამდებობიდან, თბილისში თავის ნაცნობებთან ინვესტიციების მოზიდვის საკითხს განიხილავდა. მიუხედავად იმისა, რომ კვირაია ომის მონაწილეა და მას „პროქართულობას“ ვერ დასწამებ, დიდი ვნებათაღელვა გამოიწვია როგორც მისმა თბილისში შეხვედრებმა, ისე სოციალურ მედიაში გავრცელებულმა ვიდეომ, სადაც იგი ქართველი მეგობრის სადღეგრძელოს სვამს.
„ძველი გვარდიისგან“ განსხვავებული ხედვები აქვთ ახალი თაობის წარმომადგენლებს, რომლებსაც ნაკლები კავშირი აქვთ ქართველებთან და რუსეთთან ინტეგრაციასაც, ძველი თაობის აფხაზი პოლიტიკოსებისგან განსხვავებით, მეტი ენთუზიაზმით უჭერენ მხარს. ისინი განათლებას ძირითადად რუსეთში იღებენ, კარიერული წინსვლის შესაძლებლობასაც რუსეთში ხედავენ და ანტიქართული პროპაგანდის გავლენასაც ყველაზე მეტად ისინი განიცდიან. ახალ თაობაში სჭარბობს მოსაზრება, რომ საქართველოსთან დიალოგის წინაპირობა აფხაზეთის დამოუკიდებლობის აღიარება უნდა იყოს. ამის შესახებ თავისი პოზიცია ღიად დააფიქსირა არძინბამაც.
ძირითადი დასკვნები
- აფხაზეთის „პოლიტიკურ ელიტაში“ განახლების/გაახალგაზრდავების პროცესი მიმდინარეობს. „მთავრობასა“ თუ „პარლამენტში“ სულ უფრო იზრდება იმ ადამიანთა რაოდენობა, რომლებსაც ქართულ-აფხაზურ კონფლიქტში მონაწილეობა არ მიუღიათ.
- უახლოეს 15-20 წელიწადში აფხაზეთის პოლიტიკური ელიტა სრულად შეიცვლება იმ თაობით, რომელსაც ომში მონაწილეობა არ მიუღია და/ან დაიბადა „დამოუკიდებელ აფხაზეთში“. ეს თაობა კი, ადგილობრივი და რუსული პროპაგანდის წყალობით, ნომერ პირველ მტრად ოფიციალურ თბილისს მიიჩნევს, რომელიც აფხაზური „სახელმწიფოებრიობისთვის“ მთავარ საფრთხედ აღიქმება.
- „პოლიტიკური ელიტის“ განახლება/გაახალგაზრდავების ინსტრუმენტია ინალ არძინბას პროექტი - სოციალური პლატფორმა „აფხაზეთის მომავალი“, რომლის ფარგლებში გამოვლენილმა კადრებმა პოლიტიკური „ნათლობა“, შესაძლოა, 2022 წლის „საპარლამენტო არჩევნებში“ მიიღონ.
- აფხაზური პოლიტიკის „ძველი გვარდია“ (ბჟანია-ანქვაბი-შამბას სახით), ქართველებთან განვლილი ომის მიუხედავად, ოფიციალურ თბილისთან სხვადასხვა ფორმატში ურთიერთობის განვითარებას რუსული გავლენის დასაბალანსებლად მნიშვნელოვნად მიიჩნევს. რადიკალურად განსხვავებულია ახალი თაობის მიდგომა, რომელიც უფრო ანტიქართულია და ცალსახად რუსეთზეა ორიენტირებული.
- აფხაზეთში განვითარებულ მოვლენებზე (მათ შორის, „საგარეო პოლიტიკის კონცეფციიდან“ სადავო ფრაზის ამოღება, ბჟანიას ყოფილი თანაშემწის თბილისში ვიზიტზე მწვავე რეაქცია) დაკვირვებიდან ჩანს, რომ თბილისთან დიალოგის იდეას საერთო სახალხო/პოლიტიკური მხარდაჭერა არ აქვს და „ქართველებთან თანამშრომლობა და დიალოგის მცდელობა“ პოლიტიკურ კომპრომატად ითვლება.
- შექმნილ ვითარებაში აფხაზეთის „პოლიტიკურ ელიტასთან“ სხვადასხვა ფორმატში ურთიერთობების განვითარებისთვის არსებული მცირე რესურსის გამოყენება უახლოესი 15-20 წლის პერიოდშია შესაძლებელი. „პოლიტიკური ელიტის“ ახალი თაობით სრული განახლების შემდეგ კი, რომელიც ქართველებისადმი უფრო მტრული და თან პრორუსული იქნება, სოხუმთან საუბარიც უფრო რთული ამოცანა იქნება.
თემატური პოსტები
- ბლოგი მალე დაემატება
- რუსეთ-საქართველოს შორის ოკუპირებული აფხაზეთის გავლით სარკინიგზო მიმოსვლის აღდგენის მოსალოდნელი პოლიტიკური შედეგები
- ოკუპირებული აფხაზეთი და ცხინვალის რეგიონი: ვაჭრობის „ლეგალიზაცია“ და რუსეთის სატრანზიტო დერეფნის პერსპექტივები
- იგებს თუ არა უკრაინა ომს და რა გათვლა შეიძლება ჰქონდეს რუსეთს?
- რუსეთის დიპლომატიური იერიში აფრიკაში
- რუსეთის საგარეო პოლიტიკის ახალი კონცეფცია და საქართველოს ოკუპირებული რეგიონები
- ოკუპირებული აფხაზეთი: კანონი „უცხოეთის აგენტების“ შესახებ – მომხრეები და მოწინააღმდეგეები
- სანქციების მეათე პაკეტი - რუსული აგრესიის ერთი წელი
- ჩინეთ-რუსეთის ურთიერთობის დინამიკა რუსეთ-უკრაინის ომის ფონზე
- რუსეთ-უკრაინის ომი და რუსეთის გრძელვადიანი სტრატეგიული ინტერესები
- ფრენების აღდგენა რუსეთთან – პოტენციური შედეგები საქართველოსთვის
- ჰიბრიდული ომი რუსული წესებით და უკრაინის რეზისტენტობა
- მოლდოვის გამოწვევები უკრაინაში ომის ფონზე
- ცვლის თუ არა ისრაელის ახალი მთავრობა ამ ქვეყნის პოლიტიკას რუსეთ-უკრაინის ომის მიმართ?
- რა სურს რუსეთს საქართველოსგან?
- სანქციების მეცხრე პაკეტი - რუსული ესკალაციისა და სარაკეტო იერიშების საპასუხოდ
- საფრთხე, რომელიც რუსეთ-უკრაინის ომის შემდეგ შეიძლება დაემუქროს რუსეთის მეზობლებს
- რისთვის ემზადება ბელარუსი
- ბელარუსის და რუსეთის მიერ ოკუპირებულ აფხაზეთთან სავაჭრო-ეკონომიკური ურთიერთობების გაღრმავება: „აფხაზეთის დამოუკიდებლობის“ აღიარების წინაპირობა?
- „მიტაცებული ემოციები“ - რუსული პროპაგანდა
- მოახლოებული ზამთრის ენერგოკრიზისი ევროპაში: შეუძლია თუ არა აზერბაიჯანს კონტინენტის მძლავრი ენერგომომმარაგებელი გახდეს?
- სანქციების მერვე პაკეტი - პასუხი რუსულ ანექსიასა და უკანონო რეფერენდუმებზე
- რა ელის იტალიის საგარეო პოლიტიკას ჯორჯია მელონის გამარჯვების შემდეგ?
- ლუკაშენკოს ვიზიტი ოკუპირებულ აფხაზეთში: მიმოხილვა და შეფასებები
- სანქციების მეშვიდე პაკეტი და ემბარგო რუსულ ოქროზე
- კანდიდატის სტატუსის მომლოდინე საქართველო ევროპულ პერსპექტივას მიიღებს, რაზე გვაქვს სანერვიულო?
- ცხინვალის არშემდგარი რეფერენდუმი
- ომი და საქართველო
- „ავტოკრატიული მშვიდობა“
- „რურალური ორბანიზმი“ - პოლარიზაცია, როგორც უნგრეთის პოლიტიკური მომავლის განმსაზღვრელი ფაქტორი
- არალეგიტიმური საპრეზიდენტო არჩევნები ცხინვალის რეგიონში: რატომ წააგო ბიბილოვმა და რა იქნება ბიბილოვის შემდეგ?
- ომი უკრაინაში და გაერთიანებული სამეფოს ახალი როლი აღმოსავლეთ ევროპაში
- რას მოუტანს სამხრეთ კავკასიას ეუთოს მინსკის ჯგუფის გაუქმება?
- საფრანგეთის საპრეზიდენტო არჩევნები და ევროპის პოლიტიკური მომავალი
- შეძლებს თუ ვერა ფაშინიანი გარდატეხის შეტანას სომხეთ-აზერბაიჯანის ურთიერთობებში?
- რატომ გააქტიურდა აფხაზური მხარე სოციალურ ქსელებში?
- რატომ არ მოსწონს პუტინს ნეიტრალური უკრაინა? (უკრაინის ნეიტრალური სტატუსი აქტუალური ხდება - რას ნიშნავს ეს პუტინისთვის?)
- ევროპის ენერგომომავალი - გამოწვევები და შესაძლებლობები
- მასობრივი უკონტროლო მიგრაცია და საქართველოს ხელისუფლების პოზიცია
- რა ცვლილებები მოხდა პუტინის რეჟიმის პროპაგანდის ნარატივებში უკრაინაში რუსეთის შეჭრიდან დღემდე
- უკრაინა ევროკავშირში პრაქტიკული ინტეგრაციის გზას მალე დაადგება, საქართველო?
- როგორია თურქეთის პოზიციები და ქმედებები რუსეთ-უკრაინის ომში
- ნატოს შესაძლო გაფართოება ჩრდილოეთ ევროპაში და მისი მნიშვნელობა საქართველოსა და უკრაინისთვის
- პეკინის ზამთრის პოლიტიკური ოლიმპიადა
- რა დგას პუტინის უკრაინაში გამბიტის უკან?
- 2021 აფხაზეთში: ენერგოკრიზისი, ახალი „მინისტრი“ და პოლიტიკური დაპირისპირება
- L'Europe pourra-t-elle éviter le “déjà vu” ? (საფრანგეთი, ევროკავშირის საბჭოს თავმჯდომარე და დაძაბულობა აღმოსავლეთ ევროპაში)
- აშშ-რუსეთის ურთიერთობები და უკრაინის საკითხი
- რამზან კადიროვის რეჟიმის ახალი სამიზნეები
- რა პერსპექტივები დასახა 15 დეკემბერს გამართულმა აღმოსავლეთ პარტნიორობის სამიტმა?
- აღმოსავლეთ პარტნიორობის სამიტი - რატომ უნდა აღიარონ „ასოცირებული ტრიო“?
- რა გავლენას მოახდენს მერკელის პოლიტიკიდან წასვლა ევროკავშირის პოლიტიკაზე რუსეთისა და აღმოსავლეთის სამეზობლოს მიმართ?
- რა დგას საქართველოსა და უნგრეთის მთავრობების მზარდი თანამშრომლობის უკან
- „დობერმანი“ მინისტრად: ინალ არძინბას პერსპექტივები და გამოწვევები
- კრიზისი ბელარუსში: როგორ გავაძლიეროთ ჩვენი მედეგობა რუსეთის სტრატეგიის წინააღმდეგ მის ახლო სამეზობლოში
- მოლდოვას გაზის კრიზისი-რუსეთის კიდევ ერთი პოლიტიკური შანტაჟი
- ევროკავშირი-პოლონეთის გაუარესებული ურთიერთობები და მისი მნიშვნელობა აღმოსავლეთ პარტნიორობის პროგრამისთვის
- ბელარუსი ერთი წლის შემდეგ: დასუსტებული რეჟიმი რუსული „დაცვის“ ქვეშ
- რატომ დაიძაბა ირან-აზერბაიჯანის ურთიერთობები?
- რუსეთის საპარლამენტო არჩევნები - რა შეიძლება ითქვას რეჟიმის სტაბილურობაზე
- გეზი ჩინეთიდან ტაივანისკენ - ახალი საგარეო პოლიტიკური ტრენდი ცენტრალურ და აღმოსავლეთ ევროპაში
- ვაქცინაცია: „ყოფნა?... არ ყოფნა?...“
- შეუძლია თუ არა საქართველოს ჩინეთი რუსეთის დასაბალანსებლად გამოიყენოს?
- შარიათის პატრული ყაბარდო-ბალყარეთში: მზარდი ტენდენცია თუ ადგილობრივი კონფლიქტი?
- ბელარუსის გასვლა აღმოსავლეთ პარტნიორობიდან - რა იქნება შემდგომ?
- Pacta Sunt Servanda: ხელშეკრულებები უნდა შესრულდეს
- ასოცირებული ტრიო და მისი მომავალი
- რა სიმბოლოა ევროკავშირის დროშაზე და რატომ არ უნდა ჩამოხიოს და დაწვას ის ჭეშმარიტმა ქრისტიანმა
- ჟენევის სამიტის კიბერგანზომილება
- არქტიკის გამდნარი ყინული და მზარდი საფრთხეები
- ევროპა „საზიანო გარიგების“ შედეგების მოლოდინში
- აფხაზეთისა და სამაჩაბლოს საკითხი ნატოსა და ევროკავშირში გაწევრიანების კონტექსტში
- რუსეთის მიმართ ევროკავშირის საგარეო პოლიტიკის გადაფასება
- აშშ, ლიბერალური საერთაშორისო წესრიგი, 2021 წლის გამოწვევები და საქართველო
- პოლიტიკური კრიზისი მოლდოვაში - ჩიხი გამოსავლის გარეშე
- რუსეთის ტესტი თუ ბულინგი?
- ვაქცინის დიპლომატია - ახალი შესაძლებლობა გლობალური ავტორიტარული გავლენისთვის
- შეთანხმება „დრაკონთან“ – ჩინეთ-ევროკავშირის საინვესტიციო ხელშეკრულების რისკები
- რუსული გაზის მონოპოლიის დასასრული ბალკანეთზე
- ვის გამოუტანა განაჩენი მოსამართლემ: ნავალნის, პუტინს თუ რუსეთს?!
- ბაიდენის თავსატეხი
- 2020 აფხაზეთში: „არჩევნები“, პანდემია და მეტი ინტეგრაცია რუსეთთან
- უნგრეთის კრიზისი: ევროკავშირის წარუმატებლობა ავტორიტარიზმის წინააღმდეგ?
- ვლ. პუტინის ყოველწლიური დიდი პრეს-კონფერენცია - საყურადღებო გარემოებები და გზავნილები
- რუსეთის ენერგოპოლიტიკა ცხინვალის რეგიონში
- ვინ მოიგო და ვინ წააგო ყარაბაღის ომით
- რა მოიპოვა რუსეთმა ყარაბაღში
- რა წააგო და რა არ წააგო სომხეთმა ყარაბაღში ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ ხელმოწერილი დეკლარაციის შედეგად
- ბელარუსის საპროტესტო აქციები, ლუკაშენკო და რუსეთის ფედერაცია
- რამდენიმე მოსაზრება ტერმინის „პოსტსაბჭოთა სივრცე“ გამოყენების თაობაზე
- საქართველოს ევროპული გზა პანდემიური დეგლობალიზაციის პირობებში
- თურქეთის კავკასიური პოლიტიკა სომხეთ-აზერბაიჯანის ბოლო დაძაბულობის ფონზე
- ხაბაროვსკის საპროტესტო გამოსვლები, როგორც რუსეთის ფედერაციის სტაბილურობის ერთგვარი ინდიკატორი
- პანდემიური პროპაგანდის ტრიო, როგორ იღებს მიზანში დასავლეთს ჩინეთი, რუსეთი და ირანი
- From Russia with love, თუ რუსეთიდან… ეშმაკური გეგმით
- „არჩევნები“ აფხაზეთში: ახალი „პრეზიდენტის“ რევანში და გამოწვევები
- ჩვენი და 1921 წლის ქართველების საერთო ბრძოლის შესახებ
- რუსეთ-თურქეთის დაპირისპირება სირიაში
- პოლიტიკური კრიზისის ანატომია ოკუპირებულ აფხაზეთში
- რას ნიშნავს გენერალ ყასემ სოლეიმანის ლიკვიდაცია?
- რას მოუტანს საქართველოს რუსეთთან დიალოგის ახალი ფორმატი?
- „რუსული კულტურის ცენტრის“ შესახებ
- საით მიდის ეკონომიკური პოლიტიკა?
- რუსული პროპაგანდის მთავარი გზავნილები
- რა ვიცით რუსეთის ფედერაციისა და საქართველოს საგარეო საქმეთა მინისტრების შეხვედრის შესახებ?
- რა კავშირია ნატოსა და აფხაზეთის დაბრუნებას შორის?
- ანტისაოკუპაციო პოლიტიკის ახალი აქცენტები
- საქართველოს საკითხი არ განიხილება დიდი შვიდეულის სამიტზე - ვისი ბრალია?
- ვლადიმერ პუტინის ძირითადი გზავნილები Financial Times-თვის მიცემული ინტერვიუდან
- საქართველო და რუსეთის პოსტმოდერნისტული ფაშიზმი
- დუგინი მოგვევლინა საქართველოს გულშემატკივრად - რას უნდა ვუმადლოდეთ ამ ფაქტს?
- ევროპარლამენტის არჩევნების შედეგები - რას ნიშნავს საქართველოსთვის?
- 10 წელი აღმოსავლეთ პარტნიორობის დაარსებიდან
- როგორ შევაჩეროთ რუსეთი
- ნატოს, რუსეთის და პატ ბუჩანანის შესახებ
- დღევანდელი რუსეთის რელიგიური ომები
- აშშ-ის შუალედური არჩევნები: შედეგები და მნიშვნელობა
- ბოლტონის ვიზიტი მოსკოვში - რას უნდა ველოდოთ აშშ-რუსეთის ურთიერთობებში?!
- ყარაბაღის კონფლიქტის განახლების რისკი სომხეთში მომხდარი ხავერდოვანი რევოლუციის შემდეგ
- სირიის იდლიბის პროვინციაში შექმნილი სიტუაცია, მხარეთა ინტერესები და საფრთხეები
- ჰელსინკის სამიტი და მისი ძირითადი შედეგები
- რატომ არის აუცილებელი ვიცოდეთ რომელ რიცხვში დაიწყო 2008 წლის ომი
- საქართველოს ადგილი „დასავლეთთან დაახლოების ინდექსი 2018-ში“
- რატომ არ გაამართლა ჩვენი მოლოდინი შარლევუაში (კანადა) დიდი შვიდეულის სამიტის შედეგებმა?
- როგორ მოვიგოთ ცივი ომი 2.0
- რუსეთის „ელჩის“ როტაცია აფხაზეთში
- რატომ არ გაახსენდათ დიდი შვიდეულის საგარეო საქმეთა მინისტრებს საქართველო ტორონტოში 2018 წლის 23 აპრილის შეხვედრის დროს?
- ამერიკის სტრატეგია და საქართველო
- პუტინის წინასაარჩევნო ეკონომიკური დაპირებები: მითი და რეალობა
- დარჩეს ჟენევა ისე, როგორც არის
- თურქეთის სამხედრო ოპერაცია აფრინში - ახალი ფაზა სირიის კონფლიქტში
- კრემლის საკადრო გადაწყვეტილებები და საქართველოს ოკუპირებული რეგიონები
- რუსეთიდან მომდინარე საფრთხეები და საქართველოს უსაფრთხოების სისტემა
- ევრაზიის ეკონომიკური კავშირი და რუსეთ-საქართველოს თავისუფალი ვაჭრობის შეთანხმების პრობლემები
- არის თუ არა საქართველოს ექსპორტის ზრდა მდგრადი?
- ცხინვალის რეგიონში უსაფრთხოების სფეროზე რუსეთის გავლენა იზრდება: მხარდაჭერა სრული ინტეგრაციის სანაცვლოდ
- რა ელით გალელებს?
- სამხედრო ხარჯების ზრდა და რუსეთთან ურთიერთობა: აზერბაიჯანი სომხეთზე უპირატესობის მოპოვებას ცდილობს
- ხელის შეშლა და ყურადღების გაფანტვა: დასავლეთთან ურთიერთობის რუსული მეთოდოლოგია
- რუსი დიპლომატები საქართველოში - ვინ არიან ისინი, რამდენი არიან და რას საქმიანობენ?
- პუტინის ვიზიტი ოკუპირებულ აფხაზეთში: იყო კი ჩვენი რეაქცია საკმარისი?
- პენსის ვიზიტი საქართველოში: რამდენიმე გაკვეთილი და რას უნდა ველოდოთ
- მისაღებია თუ არა საქართველოს ნეიტრალიტეტის გამოცხადება
- საქართველოს ევროპული პერსპექტივა ევროკავშირის შემდგომი ევოლუციის კონტექსტში
- Brexit-ის მოლაპარაკება ევროკავშირსა და დიდ ბრიტანეთს შორის განახლდა: რა გავლენას მოახდენს იგი საქართველოზე?
- როგორ შევაჩეროთ „მცოცავი ოკუპაცია“
- კრემლის პოლიტიკა საქართველოს ოკუპირებულ რეგიონებში ახალ ეტაპზე გადადის
- სირიის სამოქალაქო ომი რეგიონული უსაფრთხოების კონტექსტში
- რუსეთის იმპერიალიზმთან ბრძოლის მეორე რაუნდი, რომლის მოგება შესაძლებელია
- თურქეთის საშინაო და საგარეო პოლიტიკა რეგიონული უსაფრთხოების კონტექსტში
- პოსტსაბჭოთა ქვეყნები - ბრძოლა ძალაუფლების ლეგიტიმაციისთვის
- საპარლამენტო არჩევნები სომხეთში - მმართველი პარტიის ტრიუმფი
- საქართველოს დღევანდელი საგარეო პოლიტიკა - რამდენად ეფექტურად უმკლავდება იგი არსებულ გამოწვევებს?
- რამდენიმე მოსაზრება „გაზპრომთან“ დადებული ხელშეკრულების თაობაზე
- ახალი რუსული შეიარაღება კავკასიაში და მისი გავლენა საქართველოს ევროატლანტიკურ მისწრაფებებზე