რონდელის ბლოგი
პეკინის ზამთრის პოლიტიკური ოლიმპიადა
ეკა ჯავახიშვილი, ანალიტიკოსი
უკრაინის საზღვრებთან რუსეთის სამხედრო ძალების უპრეცედენტო მობილიზების პარალელურად, რუსეთი და ჩინეთი „ულიმიტო თანამშრომლობის“ დეკლარირებით დაუპირისპირდნენ დასავლეთს. XXIV ზამთრის ოლიმპიური თამაშები, რომელიც 4 თებერვალს გაიხსნა, მსოფლიოსთვის პოლიტიკური გზავნილების მთავარ არენად იქცა. ოლიმპიადის ოფიციალურ გახსნამდე რუსეთის პრეზიდენტ ვლადიმერ პუტინისა და ჩინეთის ლიდერ სი ძინ პინის მოლაპარაკებები გაიმართა. შეხვედრის შემდეგ მხარეებმა ერთობლივი განცხადება გამოაქვეყნეს, რომლის მიხედვით, ორ სახელმწიფოს შორის მეგობრობას საზღვრები არ აქვს და არ არსებობს თანამშრომლობის „აკრძალული“ სფეროები. მხარეებმა მტკიცე ურთიერთმხარდაჭერა გამოხატეს „ერთმანეთის ძირეული ინტერესების დაცვის საქმეში“.
რუსულ-ჩინური „ერთობის“ დემონსტრირების ფონზე მსოფლიო დაძაბული ელის, მიიღებს თუ არა ვლადიმერ პუტინი უკრაინაში ინტერვენციის გადაწყვეტილებას. როგორც ცნობილია, მოსკოვს 100 000-ზე მეტი ჯარისკაცი ჰყავს მობილიზებული უკრაინის საზღვართან, ბელარუსში სამხედრო სწავლებებს მართავს, დონბასში სეპარატისტული ძალები ცეცხლის შეწყვეტის შეთანხმებას სულ უფრო ხშირად არღვევენ და ომის დაწყების საფრთხე უკიდურეს ნიშნულზე ნარჩუნდება. აშშ-მ და დასავლეთის ქვეყნებმა მოსკოვი არაერთგზის გააფრთხილეს, უკრაინაზე ნებისმიერი თავდასხმის შემთხვევაში, მოსალოდნელი ერთიანი ტრანსატლანტიკური პასუხისა და „მძიმე შედეგების“ თაობაზე. კრემლი დასავლეთს უკრაინაში შეჭრის საფრთხის გაზვიადებაში ადანაშაულებს. თუმცა, რუსეთის სრულმასშტაბიანი სამხედრო მობილიზება არ გამორიცხავს მოვლენების საომარი სცენარით განვითარების შესაძლებლობას. არსებობს მოლოდინი, რომ შესაძლოა მოსკოვმა ოლიმპიადის დასრულებამდე დაიწყოს ომი.
პეკინის ზამთრის ოლიმპიური თამაშების განსაკუთრებულ პოლიტიკურ მნიშვნელობაზე მიუთითებს ის ფაქტი, რომ ვლადიმერ პუტინმა კორონავირუსის გავრცელების შემდეგ ქვეყანა მხოლოდ ორჯერ დატოვა და პანიკური სიფრთხილის მიუხედავად, რასაც იგი უცხოელ ლიდერებთან შეხვედრისას იჩენს, ჩინეთში მაინც ჩავიდა. სი ძინ პინისთვის კი პუტინთან გამართული შეხვედრა იყო ბოლო ორი წლის განმავლობაში პირველი პირისპირ ურთიერთობა უცხოელ ლიდერთან. აღსანიშნავია, რომ 2013 წლის შემდეგ პუტინი და სი ძინ პინი უკვე 38-ედ შეხვდნენ ერთმანეთს.
ერთობლივი განცხადების ძირითადი გზავნილები
რუსეთ-ჩინეთის ერთობლივი დეკლარაცია განმსჭვალულია ახალი მსოფლიო წესრიგის ჩამოყალიბების მისწრაფებებით, სადაც რუსეთისა და ჩინეთის მთავარი ინტერესები გლობალურად იქნება დაფასებული. მხარეები მზადყოფნას გამოხატავენ, რომ შეეწინააღმდეგონ აშშ-ისა და დასავლეთის ქვეყნების ინტერესების დომინაციას. რუსეთისა და ჩინეთის ლიდერები აცხადებენ, რომ მათი „ახალი ტიპის სახელმწიფოთაშორისი ურთიერთობა“ აღემატება „ცივი ომისდროინდელ“ სამხედრო-პოლიტიკურ კავშირს. ერთობლივი დეკლარაციის თანახმად, ორ სახელმწიფოს შორის მეგობრობას არ აქვს საზღვრები და არ არსებობს თანამშრომლობის აკრძალული სფეროები.
გზავნილები დემოკრატიის შესახებ: განცხადებაში ფართოდ არის განხილული რუსეთისა და ჩინეთის გადაწყვეტილება, ერთად იმუშაონ ახალი საერთაშორისო წესრიგის შესაქმნელად, რომელიც დაეფუძნება ადამიანის უფლებებისა და დემოკრატიის შესახებ მათ წარმოდგენას. რუსეთისა და ჩინეთისთვის მიუღებელია დემოკრატიული ღირებულებების შელახვისა და ადამიანის უფლებების არასათანადოდ დაცვის თაობაზე მათი მისამართით დასავლეთის მხრიდან გამოთქმული კრიტიკა. უფრო მეტიც, პუტინი და სი ძინ პინი აკრიტიკებენ „ცალკეული სახელმწიფოებს“ გლობალური ჰეგემონიის დამყარებისა და დემოკრატიის საკუთარი სტანდარტების დაწესების მცდელობის გამო. ისინი აცხადებენ, რომ ხალხს უფლება აქვს თავად განსაჯოს, არის თუ არა მათი სახელმწიფო დემოკრატიული. მხარეები მზადყოფნას გამოთქვამენ, ითანამშრომლონ ყველა დაინტერესებულ პარტნიორთან, „ნამდვილი დემოკრატიის“ ხელშეწყობის მიზნით.
უსაფრთხოების გამოწვევები: ერთობლივ განცხადებაში მხარეები ღრმა შეშფოთებას გამოხატავენ საერთაშორისო უსაფრთხოების სფეროში არსებული გამოწვევების მიმართ. ისინი ადასტურებენ მტკიცე ურთიერთმხარდაჭერას ფუნდამენტური ინტერესების, სახელმწიფო სუვერენიტეტისა და ტერიტორიული მთლიანობის დაცვაში. რუსეთი და ჩინეთი მზად არიან, წინააღმდეგობა გაუწიონ გარე ძალების ჩარევას სუვერენული ქვეყნების საშინაო საქმეებში და „ფერადი რევოლუციების“ მიმართ კატეგორიულ მიუღებლობას აფიქსირებენ.
მხარეები ღიად ეწინააღმდეგებიან NATO-ს გაფართოებას და ალიანსს მოუწოდებენ, შეწყვიტოს „ცივი ომის იდეოლოგიის მიდგომები". მოსკოვი და პეკინი ასევე უკმაყოფილებას გამოხატავენ აშშ-ის, დიდი ბრიტანეთისა და ავსტრალიის „სამმხრივი უსაფრთხოების პარტნიორობის“ (AUKUS) მიმართ და აცხადებენ, რომ ეს რეგიონში შეიარაღების შეჯიბრის საშიშროებას ზრდის. რუსეთი და ჩინეთი შეშფოთებას გამოთქვამენ აშშ-ის გეგმებთან დაკავშირებით, გლობალური სარაკეტო თავდაცვის განვითარებისა და მსოფლიოს სხვადასხვა რეგიონში მისი ელემენტების განლაგების შესახებ.
აღსანიშნავია, რომ ჩინეთი მხარს უჭერს რუსეთის მიერ წამოყენებულ წინადადებებს ევროპაში უსაფრთხოების იურიდიული გარანტიების ფორმირების შესახებ. თავის მხრივ, რუსული მხარე ადასტურებს „ერთიანი ჩინეთის“ პრინციპის ერთგულებას, რომ ტაივანი ჩინეთის განუყოფელი ნაწილია და ეწინააღმდეგება ტაივანის დამოუკიდებლობას ნებისმიერი ფორმით.
თანამშრომლობის სფეროები: მოსკოვი და პეკინი ჩინეთის „ერთი გზა, ერთი სარტყლის“ ინიციატივისა და რუსეთის „ევრაზიული ეკონომიკური კავშირის“ თანამშრომლობის გზით სხვადასხვა სფეროში კავშირების გამყარებაზე, არქტიკის განვითარებაზე, ასევე კლიმატის ცვლილების წინააღმდეგ ბრძოლაში საერთო ძალისხმევაზე. ისინი მხარს უჭერენ BRICS-ის ფარგლებში სტრატეგიული პარტნიორობის გაღრმავებას და მიზნად ისახავენ შანხაის თანამშრომლობის ორგანიზაციის გაძლიერებას. მხარეებს სურთ გააძლიერონ თანამშრომლობა ხელოვნური ინტელექტისა და ინფორმაციული უსაფრთხოების საკითხებში. მოსკოვისა და პეკინისთვის მიუღებელია „ცალმხრივი სანქციების პოლიტიკა“, აგრეთვე ექსპორტის კონტროლის პოლიტიკის ბოროტად გამოყენება.
ენერგეტიკულ თანამშრომლობაზე აქცენტირება
უკრაინაში შეჭრის შემთხვევაში, აშშ და ევროპა რუსეთს პროექტ „ჩრდილოეთის ნაკადი 2“-ის შეჩერებით ემუქრებიან. ამ ფონზე, ჩინეთში რუსეთის დელეგაციის ვიზიტის ფარგლებში, რუსეთ-ჩინეთს შორის 117.5 მლრდ. დოლარის ღირებულების ახალი ნავთობ-გაზის შეთანხმებები გაფორმდა. ეს ერთგვარი სიგნალია დასავლეთისთვის, რომ კრემლს ენერგოექსპორტის დივერსიფიცირებით პოტენციური ეკონომიკური ზიანის მინიმიზება შეუძლია. პუტინს სურს ხაზი გაუსვას, რომ მხოლოდ ევროპაში გაზის ექსპორტზე არ არის დამოკიდებული რუსეთის სამომავლო პერსპექტივები.
აღსანიშნავია, რომ 2014 წელს, ყირიმის ანექსიის გამო დასავლეთის კრიტიკის საპირწონედ, პუტინმა დასავლური ბაზრის ალტერნატივის ძიებაში ჩინეთს მიაშურა. მაშინ სი ძინ პინმა პუტინს საკუთარი მხარდაჭერა 400 მლრდ. დოლარის ღირებულების 30-წლიანი გაზის ხელშეკრულების ხელმოწერით დაუდასტურა, მიუხედავად იმისა, რომ პეკინს ყირიმი რუსეთის ტერიტორიად არ უღიარებია.
ამჯერად, უკრაინასთან დაძაბული ვითარების ფონზე, რუსულ „როსნეფტსა“ და ჩინეთის ეროვნულ ნავთობკორპორაციას (CNPC) შორის ხელი მოეწერა შეთანხმებას, ყაზახეთის გავლით ჩინეთისთვის 100 მილიონი ტონა ნავთობის მიწოდების თაობაზე 10 წლის განმავლობაში. აღსანიშნავია, რომ „როსნეფტი“ ჩინეთში ნავთობის წამყვანი ექსპორტიორია, რომელიც ყოველწლიურად უზრუნველყოფს ქვეყნის ნავთობსაჭიროების 7%-ის დაფარვას.
ვიზიტის ფარგლებში, „გაზპრომმა“ და ჩინეთის ეროვნულმა ნავთობკორპორაციამ (CNPC) ასევე ხელი მოაწერეს გრძელვადიან ხელშეკრულებას „შორეული აღმოსავლეთის“ მარშრუტით ბუნებრივი აირის მიწოდების შესახებ. შეთანხმების თანახმად, „გაზპრომი“ წელიწადში 10 მილიარდი კუბური მეტრით მეტ გაზს მიაწვდის ჩინეთს და ყოველწლიურად 38-დან 48 მილიარდ კუბურ მეტრამდე გაზრდის მიწოდებულ მოცულობას. ეს მოცულობა დიდია, თუმცა ბუნებრივი გაზის იმ რაოდენობასთან შედარებით, რომელსაც რუსეთი ევროპაში აგზავნის, სოლიდურად არ გამოიყურება. შედარებისთვის, 2021 წელს რუსეთმა ჩინეთში 16,5 მლრდ. კუბური მეტრის, ევროპაში კი - დაახლოებით 180 მლრდ. კუბური მეტრი გაზის ექსპორტი განახორციელა.
ჩინეთის პოზიცია რუსეთ-უკრაინის პოტენციურ კონფლიქტთან მიმართებაში
საგულისხმოა, რომ რუსეთ-ჩინეთის ერთობლივ განცხადებაში უკრაინა საერთოდ არ არის ნახსენები და დღეისათვის არსებულ კრიზისში ამ დეკლარაციას რუსეთის პოზიციები არ გაუძლიერებია. ეს შესაძლოა მიუთითებდეს, რომ ჩინეთს არ სურს ღია მხარდაჭერა გამოუცხადოს რუსულ ამბიციებს უკრაინასთან მიმართებით. უკრაინაში საომარი მოქმედებების გაჩაღება ჩინეთის ინტერესებს მხოლოდ დააზარალებს. პეკინს საკმაოდ ფართო სავაჭრო კავშირები აქვს უკრაინასთან „ერთი გზა, ერთი სარტყლის“ ფარგლებში და ევროპაში სტაბილურობის შენარჩუნება მისი ამბიციური პროექტის განსახორციელებლად აუცილებელი პირობაა. პეკინისთვის მისაღები არ იქნება, თუ რუსეთის აგრესიული ქმედებების გამო ჩინელი ინვესტორები დაზარალდებიან და დამატებითი ეკონომიკური ზიანი მიადგება ქვეყანას. ამასობაში, თავად მოსკოვი სასწორზე დებს იმდენად მნიშვნელოვან პოლიტიკურ-ეკონომიკურ თუ სამხედრო რესურსს, რომ მას ჩინეთთან ალიანსი პოტენციურ დანაკარგებს ვერ დაუბალანსებს.
თემატური პოსტები
- ბლოგი მალე დაემატება
- რუსეთ-საქართველოს შორის ოკუპირებული აფხაზეთის გავლით სარკინიგზო მიმოსვლის აღდგენის მოსალოდნელი პოლიტიკური შედეგები
- ოკუპირებული აფხაზეთი და ცხინვალის რეგიონი: ვაჭრობის „ლეგალიზაცია“ და რუსეთის სატრანზიტო დერეფნის პერსპექტივები
- იგებს თუ არა უკრაინა ომს და რა გათვლა შეიძლება ჰქონდეს რუსეთს?
- რუსეთის დიპლომატიური იერიში აფრიკაში
- რუსეთის საგარეო პოლიტიკის ახალი კონცეფცია და საქართველოს ოკუპირებული რეგიონები
- რატომ არის მნიშვნელოვანი ესტონეთის საპარლამენტო არჩევნები უკრაინისა და აღმოსავლეთ ევროპისთვის?
- რას ნიშნავს ჩინეთის ინიციატივა ირან-საუდის არაბეთს შორის ურთიერთობების ნორმალიზაციის შესახებ?
- რეალურია თუ არა ამერიკის უკრაინის ომით დაღლა?
- სანქციების მეათე პაკეტი - რუსული აგრესიის ერთი წელი
- ჩინეთ-რუსეთის ურთიერთობის დინამიკა რუსეთ-უკრაინის ომის ფონზე
- რუსეთ-უკრაინის ომი და რუსეთის გრძელვადიანი სტრატეგიული ინტერესები
- ფრენების აღდგენა რუსეთთან – პოტენციური შედეგები საქართველოსთვის
- ჰიბრიდული ომი რუსული წესებით და უკრაინის რეზისტენტობა
- მოლდოვის გამოწვევები უკრაინაში ომის ფონზე
- როგორ გამოიყურება ამერიკა-ჩინეთის პაექრობა თბილისიდან
- ცვლის თუ არა ისრაელის ახალი მთავრობა ამ ქვეყნის პოლიტიკას რუსეთ-უკრაინის ომის მიმართ?
- რა სურს რუსეთს საქართველოსგან?
- სანქციების მეცხრე პაკეტი - რუსული ესკალაციისა და სარაკეტო იერიშების საპასუხოდ
- საფრთხე, რომელიც რუსეთ-უკრაინის ომის შემდეგ შეიძლება დაემუქროს რუსეთის მეზობლებს
- რისთვის ემზადება ბელარუსი
- ბელარუსის და რუსეთის მიერ ოკუპირებულ აფხაზეთთან სავაჭრო-ეკონომიკური ურთიერთობების გაღრმავება: „აფხაზეთის დამოუკიდებლობის“ აღიარების წინაპირობა?
- „მიტაცებული ემოციები“ - რუსული პროპაგანდა
- მოახლოებული ზამთრის ენერგოკრიზისი ევროპაში: შეუძლია თუ არა აზერბაიჯანს კონტინენტის მძლავრი ენერგომომმარაგებელი გახდეს?
- სანქციების მერვე პაკეტი - პასუხი რუსულ ანექსიასა და უკანონო რეფერენდუმებზე
- რა ელის იტალიის საგარეო პოლიტიკას ჯორჯია მელონის გამარჯვების შემდეგ?
- ტაჯიკეთის ძვირადღირებული ჩინური სესხი: როდესაც სუვერენიტეტი ვალუტაა
- სანქციების მეშვიდე პაკეტი და ემბარგო რუსულ ოქროზე
- კანდიდატის სტატუსის მომლოდინე საქართველო ევროპულ პერსპექტივას მიიღებს, რაზე გვაქვს სანერვიულო?
- ცხინვალის არშემდგარი რეფერენდუმი
- ომი და საქართველო
- „ავტოკრატიული მშვიდობა“
- „რურალური ორბანიზმი“ - პოლარიზაცია, როგორც უნგრეთის პოლიტიკური მომავლის განმსაზღვრელი ფაქტორი
- არალეგიტიმური საპრეზიდენტო არჩევნები ცხინვალის რეგიონში: რატომ წააგო ბიბილოვმა და რა იქნება ბიბილოვის შემდეგ?
- ომი უკრაინაში და გაერთიანებული სამეფოს ახალი როლი აღმოსავლეთ ევროპაში
- რას მოუტანს სამხრეთ კავკასიას ეუთოს მინსკის ჯგუფის გაუქმება?
- საფრანგეთის საპრეზიდენტო არჩევნები და ევროპის პოლიტიკური მომავალი
- შეძლებს თუ ვერა ფაშინიანი გარდატეხის შეტანას სომხეთ-აზერბაიჯანის ურთიერთობებში?
- რატომ გააქტიურდა აფხაზური მხარე სოციალურ ქსელებში?
- რატომ არ მოსწონს პუტინს ნეიტრალური უკრაინა? (უკრაინის ნეიტრალური სტატუსი აქტუალური ხდება - რას ნიშნავს ეს პუტინისთვის?)
- ევროპის ენერგომომავალი - გამოწვევები და შესაძლებლობები
- მასობრივი უკონტროლო მიგრაცია და საქართველოს ხელისუფლების პოზიცია
- რა ცვლილებები მოხდა პუტინის რეჟიმის პროპაგანდის ნარატივებში უკრაინაში რუსეთის შეჭრიდან დღემდე
- უკრაინა ევროკავშირში პრაქტიკული ინტეგრაციის გზას მალე დაადგება, საქართველო?
- როგორია თურქეთის პოზიციები და ქმედებები რუსეთ-უკრაინის ომში
- ნატოს შესაძლო გაფართოება ჩრდილოეთ ევროპაში და მისი მნიშვნელობა საქართველოსა და უკრაინისთვის
- რა დგას პუტინის უკრაინაში გამბიტის უკან?
- 2021 აფხაზეთში: ენერგოკრიზისი, ახალი „მინისტრი“ და პოლიტიკური დაპირისპირება
- L'Europe pourra-t-elle éviter le “déjà vu” ? (საფრანგეთი, ევროკავშირის საბჭოს თავმჯდომარე და დაძაბულობა აღმოსავლეთ ევროპაში)
- აშშ-რუსეთის ურთიერთობები და უკრაინის საკითხი
- რამზან კადიროვის რეჟიმის ახალი სამიზნეები
- რა პერსპექტივები დასახა 15 დეკემბერს გამართულმა აღმოსავლეთ პარტნიორობის სამიტმა?
- აღმოსავლეთ პარტნიორობის სამიტი - რატომ უნდა აღიარონ „ასოცირებული ტრიო“?
- რა გავლენას მოახდენს მერკელის პოლიტიკიდან წასვლა ევროკავშირის პოლიტიკაზე რუსეთისა და აღმოსავლეთის სამეზობლოს მიმართ?
- რა დგას საქართველოსა და უნგრეთის მთავრობების მზარდი თანამშრომლობის უკან
- „დობერმანი“ მინისტრად: ინალ არძინბას პერსპექტივები და გამოწვევები
- კრიზისი ბელარუსში: როგორ გავაძლიეროთ ჩვენი მედეგობა რუსეთის სტრატეგიის წინააღმდეგ მის ახლო სამეზობლოში
- მოლდოვას გაზის კრიზისი-რუსეთის კიდევ ერთი პოლიტიკური შანტაჟი
- ევროკავშირი-პოლონეთის გაუარესებული ურთიერთობები და მისი მნიშვნელობა აღმოსავლეთ პარტნიორობის პროგრამისთვის
- ბელარუსი ერთი წლის შემდეგ: დასუსტებული რეჟიმი რუსული „დაცვის“ ქვეშ
- რატომ დაიძაბა ირან-აზერბაიჯანის ურთიერთობები?
- რუსეთის საპარლამენტო არჩევნები - რა შეიძლება ითქვას რეჟიმის სტაბილურობაზე
- გეზი ჩინეთიდან ტაივანისკენ - ახალი საგარეო პოლიტიკური ტრენდი ცენტრალურ და აღმოსავლეთ ევროპაში
- ვაქცინაცია: „ყოფნა?... არ ყოფნა?...“
- შეუძლია თუ არა საქართველოს ჩინეთი რუსეთის დასაბალანსებლად გამოიყენოს?
- შარიათის პატრული ყაბარდო-ბალყარეთში: მზარდი ტენდენცია თუ ადგილობრივი კონფლიქტი?
- ბელარუსის გასვლა აღმოსავლეთ პარტნიორობიდან - რა იქნება შემდგომ?
- Pacta Sunt Servanda: ხელშეკრულებები უნდა შესრულდეს
- ასოცირებული ტრიო და მისი მომავალი
- აფხაზეთში ახალი „პოლიტიკური ელიტის“ ჩამოყალიბება - ვინ ჩაანაცვლებს ძველ „ელიტას“?
- რა სიმბოლოა ევროკავშირის დროშაზე და რატომ არ უნდა ჩამოხიოს და დაწვას ის ჭეშმარიტმა ქრისტიანმა
- ჟენევის სამიტის კიბერგანზომილება
- არქტიკის გამდნარი ყინული და მზარდი საფრთხეები
- ევროპა „საზიანო გარიგების“ შედეგების მოლოდინში
- რუსეთის მიმართ ევროკავშირის საგარეო პოლიტიკის გადაფასება
- აშშ, ლიბერალური საერთაშორისო წესრიგი, 2021 წლის გამოწვევები და საქართველო
- პოლიტიკური კრიზისი მოლდოვაში - ჩიხი გამოსავლის გარეშე
- რუსეთის ტესტი თუ ბულინგი?
- საქართველოს სატრანზიტო შესაძლებლობები, სიახლეები და გამოწვევები პანდემიის ფონზე
- ვაქცინის დიპლომატია - ახალი შესაძლებლობა გლობალური ავტორიტარული გავლენისთვის
- შეთანხმება „დრაკონთან“ – ჩინეთ-ევროკავშირის საინვესტიციო ხელშეკრულების რისკები
- რუსული გაზის მონოპოლიის დასასრული ბალკანეთზე
- ვის გამოუტანა განაჩენი მოსამართლემ: ნავალნის, პუტინს თუ რუსეთს?!
- ბაიდენის თავსატეხი
- 2020 აფხაზეთში: „არჩევნები“, პანდემია და მეტი ინტეგრაცია რუსეთთან
- უნგრეთის კრიზისი: ევროკავშირის წარუმატებლობა ავტორიტარიზმის წინააღმდეგ?
- ვლ. პუტინის ყოველწლიური დიდი პრეს-კონფერენცია - საყურადღებო გარემოებები და გზავნილები
- რუსეთის ენერგოპოლიტიკა ცხინვალის რეგიონში
- ვინ მოიგო და ვინ წააგო ყარაბაღის ომით
- რა მოიპოვა რუსეთმა ყარაბაღში
- რა წააგო და რა არ წააგო სომხეთმა ყარაბაღში ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ ხელმოწერილი დეკლარაციის შედეგად
- ბელარუსის საპროტესტო აქციები, ლუკაშენკო და რუსეთის ფედერაცია
- რამდენიმე მოსაზრება ტერმინის „პოსტსაბჭოთა სივრცე“ გამოყენების თაობაზე
- საქართველოს ევროპული გზა პანდემიური დეგლობალიზაციის პირობებში
- თურქეთის კავკასიური პოლიტიკა სომხეთ-აზერბაიჯანის ბოლო დაძაბულობის ფონზე
- ხაბაროვსკის საპროტესტო გამოსვლები, როგორც რუსეთის ფედერაციის სტაბილურობის ერთგვარი ინდიკატორი
- პანდემიური პროპაგანდის ტრიო, როგორ იღებს მიზანში დასავლეთს ჩინეთი, რუსეთი და ირანი
- From Russia with love, თუ რუსეთიდან… ეშმაკური გეგმით
- „არჩევნები“ აფხაზეთში: ახალი „პრეზიდენტის“ რევანში და გამოწვევები
- ჩვენი და 1921 წლის ქართველების საერთო ბრძოლის შესახებ
- რუსეთ-თურქეთის დაპირისპირება სირიაში
- პოლიტიკური კრიზისის ანატომია ოკუპირებულ აფხაზეთში
- რას ნიშნავს გენერალ ყასემ სოლეიმანის ლიკვიდაცია?
- რას მოუტანს საქართველოს რუსეთთან დიალოგის ახალი ფორმატი?
- „რუსული კულტურის ცენტრის“ შესახებ
- საით მიდის ეკონომიკური პოლიტიკა?
- რუსული პროპაგანდის მთავარი გზავნილები
- რა ვიცით რუსეთის ფედერაციისა და საქართველოს საგარეო საქმეთა მინისტრების შეხვედრის შესახებ?
- ანტისაოკუპაციო პოლიტიკის ახალი აქცენტები
- საქართველოს საკითხი არ განიხილება დიდი შვიდეულის სამიტზე - ვისი ბრალია?
- ვლადიმერ პუტინის ძირითადი გზავნილები Financial Times-თვის მიცემული ინტერვიუდან
- საქართველო და რუსეთის პოსტმოდერნისტული ფაშიზმი
- დუგინი მოგვევლინა საქართველოს გულშემატკივრად - რას უნდა ვუმადლოდეთ ამ ფაქტს?
- ევროპარლამენტის არჩევნების შედეგები - რას ნიშნავს საქართველოსთვის?
- 10 წელი აღმოსავლეთ პარტნიორობის დაარსებიდან
- როგორ შევაჩეროთ რუსეთი
- ნატოს, რუსეთის და პატ ბუჩანანის შესახებ
- მუშაობს თუ არა სტრატეგიული პარტნიორობის პრინციპი უკრაინა-საქართველოს ურთიერთობებში?
- დღევანდელი რუსეთის რელიგიური ომები
- აშშ-ის შუალედური არჩევნები: შედეგები და მნიშვნელობა
- ბოლტონის ვიზიტი მოსკოვში - რას უნდა ველოდოთ აშშ-რუსეთის ურთიერთობებში?!
- ყარაბაღის კონფლიქტის განახლების რისკი სომხეთში მომხდარი ხავერდოვანი რევოლუციის შემდეგ
- სირიის იდლიბის პროვინციაში შექმნილი სიტუაცია, მხარეთა ინტერესები და საფრთხეები
- ჰელსინკის სამიტი და მისი ძირითადი შედეგები
- რატომ არის აუცილებელი ვიცოდეთ რომელ რიცხვში დაიწყო 2008 წლის ომი
- გადამწყვეტი ბრძოლა უკრაინის ეკლესიის დამოუკიდებლობისთვის
- საქართველოს ადგილი „დასავლეთთან დაახლოების ინდექსი 2018-ში“
- რატომ არ გაამართლა ჩვენი მოლოდინი შარლევუაში (კანადა) დიდი შვიდეულის სამიტის შედეგებმა?
- როგორ მოვიგოთ ცივი ომი 2.0
- რუსეთის „ელჩის“ როტაცია აფხაზეთში
- რატომ არ გაახსენდათ დიდი შვიდეულის საგარეო საქმეთა მინისტრებს საქართველო ტორონტოში 2018 წლის 23 აპრილის შეხვედრის დროს?
- ამერიკის სტრატეგია და საქართველო
- პუტინის წინასაარჩევნო ეკონომიკური დაპირებები: მითი და რეალობა
- დარჩეს ჟენევა ისე, როგორც არის
- თურქეთის სამხედრო ოპერაცია აფრინში - ახალი ფაზა სირიის კონფლიქტში
- კრემლის საკადრო გადაწყვეტილებები და საქართველოს ოკუპირებული რეგიონები
- რუსეთიდან მომდინარე საფრთხეები და საქართველოს უსაფრთხოების სისტემა
- ევრაზიის ეკონომიკური კავშირი და რუსეთ-საქართველოს თავისუფალი ვაჭრობის შეთანხმების პრობლემები
- არის თუ არა საქართველოს ექსპორტის ზრდა მდგრადი?
- ცხინვალის რეგიონში უსაფრთხოების სფეროზე რუსეთის გავლენა იზრდება: მხარდაჭერა სრული ინტეგრაციის სანაცვლოდ
- რა ელით გალელებს?
- სამხედრო ხარჯების ზრდა და რუსეთთან ურთიერთობა: აზერბაიჯანი სომხეთზე უპირატესობის მოპოვებას ცდილობს
- ხელის შეშლა და ყურადღების გაფანტვა: დასავლეთთან ურთიერთობის რუსული მეთოდოლოგია
- რუსი დიპლომატები საქართველოში - ვინ არიან ისინი, რამდენი არიან და რას საქმიანობენ?
- პუტინის ვიზიტი ოკუპირებულ აფხაზეთში: იყო კი ჩვენი რეაქცია საკმარისი?
- პენსის ვიზიტი საქართველოში: რამდენიმე გაკვეთილი და რას უნდა ველოდოთ
- მისაღებია თუ არა საქართველოს ნეიტრალიტეტის გამოცხადება
- საქართველოს ევროპული პერსპექტივა ევროკავშირის შემდგომი ევოლუციის კონტექსტში
- Brexit-ის მოლაპარაკება ევროკავშირსა და დიდ ბრიტანეთს შორის განახლდა: რა გავლენას მოახდენს იგი საქართველოზე?
- როგორ შევაჩეროთ „მცოცავი ოკუპაცია“
- კრემლის პოლიტიკა საქართველოს ოკუპირებულ რეგიონებში ახალ ეტაპზე გადადის
- სირიის სამოქალაქო ომი რეგიონული უსაფრთხოების კონტექსტში
- რუსეთის იმპერიალიზმთან ბრძოლის მეორე რაუნდი, რომლის მოგება შესაძლებელია
- თურქეთის საშინაო და საგარეო პოლიტიკა რეგიონული უსაფრთხოების კონტექსტში
- პოსტსაბჭოთა ქვეყნები - ბრძოლა ძალაუფლების ლეგიტიმაციისთვის
- საპარლამენტო არჩევნები სომხეთში - მმართველი პარტიის ტრიუმფი
- საქართველოს დღევანდელი საგარეო პოლიტიკა - რამდენად ეფექტურად უმკლავდება იგი არსებულ გამოწვევებს?
- რამდენიმე მოსაზრება „გაზპრომთან“ დადებული ხელშეკრულების თაობაზე
- ახალი რუსული შეიარაღება კავკასიაში და მისი გავლენა საქართველოს ევროატლანტიკურ მისწრაფებებზე