რონდელის ბლოგი
მოლდოვის გამოწვევები უკრაინაში ომის ფონზე
ნინო ჩანადირი, კონტრიბუტორი ანალიტიკოსი
ომმა უკრაინაში მნიშვნელოვანი გავლენა მოახდინა აღმოსავლეთ ევროპის რეგიონზე, მეზობელი მოლდოვის ჩათვლით, რომელსაც ასევე აქვს რუსული აგრესიის გამოცდილება. ომმა გაამწვავა ის გამოწვევები, რომლებიც მოლდოვას სხვადასხვა მიმართულებით ჰქონდა, თუმცა, იმავდროულად ქვეყნისთვის ახალი ფანჯარაც გაიხსნა. 2022 წლის ივნისში მოლდოვამ უკრაინასთან ერთად ევროკავშირის წევრობის კანდიდატის სტატუსი მიიღო. ეს ფართო საზოგადოებამ მიიჩნია ევროკავშირის პოლიტიკურ ნაბიჯად, რომელიც გამოხატავს, რომ ევროკავშირი ამ ქვეყნებს საკუთარ ნაწილად მიჩნევს და ენდობა მათ ადმინისტრაციულ უნარს გაატარონ რეფორმები და დააკმაყოფილონ ევროკავშირის კრიტერიუმები. ამასთან მნიშვნელოვანია, რომ ყოველივე განიხილებოდეს იმ გამოწვევების ფონზე, რომლებიც მოლდოვას აქვს უკრაინაში მიმდინარე ომის პირობებში. ასევე იმ პოლიტიკური პოზიციების ფონზე, რომლებიც მოლდოვის ხელისუფლებამ კრიზისულ პერიოდში გამოავლინა. უფრო კონკრეტულად კი, როგორ აჩვენა ამ პოზიციებმა ევროკავშირს, რომ მოლდოვას შეუძლია იყოს სანდო პარტნიორი.
როგორ იმოქმედა ომმა მოლდოვაზე?
მოლდოვას, ქვეყანა 3 მილიონზე მეტი მოსახლეობით, სხვა აღმოსავლეთევროპულ სახელმწიფოებთან ბევრი რამ აქვს საერთო, განსაკუთრებით, რუსეთიდან მომდინარე უსაფრთხოების გამოწვევების კონტექსტში. უკრაინისა და საქართველოს მსგავსად, მოლდოვაც რუსული ოკუპაციის მსხვერპლია. საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ რუსეთს ოკუპირებული აქვს დნესტრისპირეთი, აღმოსავლეთ მოლდოვაში, თუმცა სეპარატისტულ დნესტრისპირეთს, რომელსაც ზურგს რუსეთი უმაგრებს, არ აქვს საერთაშორისო აღიარება. უკრაინაში რუსეთის სრულმასშტაბიანი შეჭრის შემდეგ აქტუალური გახდა რუსეთის მიერ ოკუპირებული მოლდოვის რეგიონის საკითხის განხილვაც. ევროპის საბჭოს საპარლამენტო ასამბლეამ მხარი დაუჭირა დნესტრისპირეთის რუსეთის მიერ ოკუპირებულ ტერიტორიად კლასიფიცირებას, მაშინ როდესაც, წინათ საბჭო ტერიტორიას აღწერდა, როგორც „რუსეთის ფედერაციის მიერ ეფექტური კონტროლის ქვეშ მყოფს“.
წყარო: BBC ( https://www.bbc.com/news/world-europe-18284837)
უკრაინაში ომის ადრეულ სტადიაზე არსებობდა მოლოდინი, რომ რუსეთი შეეცდებოდა დნესტრისპირეთის რუსულ სამხედრო ბაზას დაკავშირებოდა უკრაინის ფრონტის გაჭიმვით აღმოსავლეთ უკრაინიდან ქვეყნის სამხრეთ ნაწილებამდე, ოდესის ჩათვლით, და იქიდან დნესტრისპირეთამდე. ასე რუსეთი შეეცდებოდა რეგიონის გამოყენებას უკრაინაზე ახალი იერიშისთვის. ამის პარალელურად, დაძაბულობამ იმატა მოლდოვის რუსეთის მიერ ოკუპირებულ რეგიონშიც, მას შემდეგ, რაც მოხდა რამდენიმე აფეთქება, რომელმაც საბჭოთა დროინდელი კავშირგაბმულობის პუნქტი დააზიანა. აფეთქებების შემდეგ მოლდოვის პრეზიდენტმა მაია სანდუმ უსაფრთხოების საბჭო მოიწვია. მოლდოვის ხელისუფლება ამბობდა, რომ ეს ქმედებები მიზანმიმართულად ემსახურებოდა რეგიონში დაძაბულობის გამოწვევას. ეს აძლიერებდა ეჭვს, რომ რუსეთი ქმნიდა დასაყრდენს, რომ მას რეგიონი უკრაინის ომში თავის სასარგებლოდ გამოეყენებინა. თუმცა, მოსკოვის გეგმა, რომ წარმატებისთვის მიეღწია სამხრეთ უკრაინაში და დაეკავშირებინა უკრაინის ფრონტი დნესტრისპირეთთან, მარცხით დასრულდა, უკრაინელების მძლავრი წინააღმდეგობისა და მოსკოვის სამხედრო ჩავარდნის გამო.
მოლდოვის სისუსტეა მისი დამოკიდებულება რუსეთზე სავაჭრო კავშირებით და, რაც კიდევ უფრო მნიშვნელოვანია, დამოკიდებულება ენერგოსექტორში. ათწლეულების მანძილზე ეს ბერკეტი იყო მოსკოვის ხელში - ეთამაშა მოლდოვის მოსახლეობის სენტიმენტებით. მუდმივი მუქარა ენერგიის ფასების ზრდითა თუ მომარაგების შეწყვეტით უბიძგებდა მოსახლეობას ლოიალური დარჩენილიყო „რუსული პარტნიორობის“ მიმართ.
სანქციებს რუსეთის წინააღმდეგ და ექსპორტში შეფერხებებს გავლენა აქვთ რუსეთზე დამოკიდებულ ქვეყნებზე, მოლდოვის ჩათვლით. მთავარი გავლენის მქონე ფაქტორად რჩება ენერგოდამოკიდებულება და მისი ეფექტი მოლდოვის მოსახლეობაზე. ენერგოკრიზისი ქვეყნისთვის შეეხება როგორც გაზს, ისე ელექტროენერგიას. რუსეთის მიერ კონტროლირებადმა გაზპრომმა გაზარდა ფასი გაზზე და კვლავაც იმუქრება მიწოდების კიდევ უფრო შემცირებით. ამავე დროს, მოლდოვაში პრობლემაა ელექტროენერგიის სტაბილური მიწოდება, რომელიც მოლდოვას მიეწოდება უკრაინიდან (რომელსაც თავადაც აქვს ელექტროენერგიის პრობლემები) და ოკუპირებული დნესტრისპირეთიდან, სადაც მდებარეობს სადგური, რომელიც მოლდოვის ელექტროენერგიის უდიდეს ნაწილს გამოიმუშავებს. მოლდოვამ ჯერჯერობით ვერ შეძლო ენერგიის მომწოდებლების დივერსიფიცირება. ამ მიმართულებით ევროკავშირთან თანამშრომლობის გაღრმავება მის უახლოეს გეგმებში შედის.
როგორც მოსალოდნელი იყო, სოციალური მდგომარეობის გაუარესება მოლდოვაში გამოიყენა რუსეთმა მოლდოვის პროევროპულ მთავრობაზე წნეხის გასაძლიერებლად. მთავრობის წინააღმდეგ ჩატარდა გამოსვლები, სადაც ცხოვრების გაძვირებაში სანდუს ადანაშაულებდნენ და მოითხოვდნენ მის გადადგომას. მიიჩნევა, რომ ხელისუფლების წინააღმდეგ მიმართული მოძრაობა კრემლის დაფინანსებულია და მონაწილეები ფულს იღებდნენ გამოსვლაში მონაწილეობისთვის.
მოლდოვის ხელისუფლების პოზიციები ომის პირობებში და ევროკავშირის წევრობის კანდიდატის სტატუსი
მიუხედავად იმისა, რომ მოსალოდნელი იყო რუსეთიდან ზეწოლის ზრდა, მოლდოვის ხელისუფლება და პრეზიდენტი სანდუ მყარად უჭერენ მხარს უკრაინას რუსული აგრესიის წინააღმდეგ. რთული შიდა გამოწვევების მიუხედავად, მოლდოვამ მიიღო ათიათასობით უკრაინელი ლტოლვილი, რითაც ევროკავშირის აღფრთოვანება გამოიწვია. თავად სანდუმ არაერთხელ გამოხატა მხარდაჭერა უკრაინის მიმართ და ამბობდა, რომ „უკრაინა დღეს მოლდოვის თავისუფლებასაც იცავს“. მიიჩნევა, რომ სანდუ პროევროპელი პოლიტიკოსია, რომელიც აძლიერებს მოლდოვის შესაძლებლობებს შეუერთდეს ევროკავშირს. ლოგიკურია ვივარაუდოთ, რომ უკრაინის ომის პირობებში მოლდოვას ხელისუფლების პოზიციებმა დაარწმუნა დასავლელი პარტნიორები, რომ ქვეყანას შეუძლია იყოს სანდო მოკავშირე. შესაბამისად, საჭიროა გაგრძელდეს მისი მხარდაჭერა, რომ გაძლიერდეს მისი უნარი შეინარჩუნოს პროდასავლური პოზიციები.
ევროკავშირის წევრობის კანდიდატის სტატუსი ნიშნავს, რომ ევროკავშირი მეტ ყურადღებას დაუთმობს აუცილებლად გასატარებელ რეფორმებს მოლდოვაში, განსაკუთრებით, კარგი მმართველობის, სამართლის და კორუფციასთან ბრძოლის მიმართულებით. არაერთი კვლევა ცხადყოფს, რომ კორუფცია, მათ შორის მაღალ დონეებზე არსებული, განგრძობადად ასუსტებდა ქვეყნის შესაძლებლობას, გაეუმჯობესებინა ეკონომიკური გარემო და სტაბილურობა. შესაბამისად, ამ შიდა გამოწვევებთან ბრძოლა მოლდოვის მთავარი ამოცანა იქნება ევროკავშირისკენ მიმავალ გზაზე. და ეს განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ევროკავშირის წევრობის იდეის მხარდაჭერა იზრდება საზოგადოებაში.
შეჯამება
პოლიტიკური განვითარება ცხადყოფს, რომ მოლდოვას აწმყო და მომავალი დაუკავშირდა მოვლენებს უკრაინაში. უკრაინის ომმა გააღრმავა მოლდოვის გამოწვევები უსაფრთხოების, ეკონომიკურ და სოციალურ სექტორებში. თუმცა, მიმდინარე ვითარებამ მნიშვნელოვნად შეცვალა უსაფრთხოების და პოლიტიკური რეალობა ევროპაში, და მოლდოვას ხელისუფლების მიერ უკრაინის მხარდამჭერმა პოზიციამ ქვეყანას ევროკავშირის წევრობის კანდიდატის სტატუსის მიღების შანსი მისცა. ფაქტმა, რომ მოლდოვამ შეინარჩუნა პროუკრაინული პოზიცია, მიუხედავად რთული საშინაო ვითარებისა და რუსეთიდან გაზრდილი წნეხისა, დაარწმუნა ევროკავშირი, რომ ქვეყანას შესწევს უნარი იყოს სანდო პარტნიორი. ცხადია, რომ მოლდოვაში იაზრებენ, რომ უკრაინის მხარდაჭერა და რუსეთის საბოლოო მარცხი მოლდოვისთვის ძლიერი პოზიტიური სცენარია, რაც შეამცირებს რუსეთის გავლენას არა მხოლოდ ოკუპირებულ რეგიონში, არამედ მოლდოვის პოლიტიკაში, რაც შესაძლებელს გახდის კიდევ უფრო მეტი ნაბიჯი გადაიდგას ევროკავშირის წევრობის გზაზე.
თემატური პოსტები
- უნგრეთის არალიბერალური ზეგავლენა საქართველოს ევროპულ ინტეგრაციაზე: შემაშფოთებელი ტენდენცია
- ნატოს სამიტი ვილნიუსში: შედეგები და სამომავლო პერსპექტივები
- რუსეთ-საქართველოს შორის ოკუპირებული აფხაზეთის გავლით სარკინიგზო მიმოსვლის აღდგენის მოსალოდნელი პოლიტიკური შედეგები
- გერმანიის ეროვნული უსაფრთხოების სტრატეგია – პირველი სტრატეგიული ნაბიჯები
- თურქეთის ეკონომიკა არჩევნების შემდეგ
- ევროკავშირის სანქციების მე-11 პაკეტი და საქართველო
- ოკუპირებული აფხაზეთი და ცხინვალის რეგიონი: ვაჭრობის „ლეგალიზაცია“ და რუსეთის სატრანზიტო დერეფნის პერსპექტივები
- საუდის არაბეთის ბოლო გადაწყვეტილება და მისი გავლენა ენერგობაზარზე
- თურქეთის საპრეზიდენტო და საპარლამენტო არჩევნების შედეგები
- ოკუპირებული ცხინვალის რეგიონი: გაგლოევის ერთი წელი
- იგებს თუ არა უკრაინა ომს და რა გათვლა შეიძლება ჰქონდეს რუსეთს?
- რუსეთის დიპლომატიური იერიში აფრიკაში
- რუსეთის საგარეო პოლიტიკის ახალი კონცეფცია და საქართველოს ოკუპირებული რეგიონები
- ევროპის ენერგოუსაფრთხოება – რა ეტაპზეა სტრატეგიული ამოცანა?
- რას ცვლის პუტინის დაკავების ორდერი?
- ლუკაშენკოს ბრძოლა ბელარუსულ იდენტობასთან
- რატომ არის მნიშვნელოვანი ესტონეთის საპარლამენტო არჩევნები უკრაინისა და აღმოსავლეთ ევროპისთვის?
- რას ნიშნავს ჩინეთის ინიციატივა ირან-საუდის არაბეთს შორის ურთიერთობების ნორმალიზაციის შესახებ?
- რეალურია თუ არა ამერიკის უკრაინის ომით დაღლა?
- ქართველმა ხალხმა აჩვენა ძალა, თუმცა ევროკავშირს მართებს სიფხიზლე!
- კვიპროსის არჩევნების შედეგების გავლენა აღმოსავლეთ ხმელთაშუაზღვისპირეთის რეგიონის უსაფრთხოებაზე
- სანქციების მეათე პაკეტი - რუსული აგრესიის ერთი წელი
- ვის რა პრობლემები შეექმნება ე.წ. „აგენტების კანონპროექტის“ დამტკიცების შემთხვევაში?
- ჩინეთ-რუსეთის ურთიერთობის დინამიკა რუსეთ-უკრაინის ომის ფონზე
- რუსეთ-უკრაინის ომი და რუსეთის გრძელვადიანი სტრატეგიული ინტერესები
- ფრენების აღდგენა რუსეთთან – პოტენციური შედეგები საქართველოსთვის
- ქართული ვერსია: https://gfsis.org.ge/ge/blog/view/1547
- ჰიბრიდული ომი რუსული წესებით და უკრაინის რეზისტენტობა
- ცვლის თუ არა ისრაელის ახალი მთავრობა ამ ქვეყნის პოლიტიკას რუსეთ-უკრაინის ომის მიმართ?
- რა სურს რუსეთს საქართველოსგან?
- გეოპოლიტიკა თურქულად და როგორია მასზე სწორი რეაქცია
- სანქციების მეცხრე პაკეტი - რუსული ესკალაციისა და სარაკეტო იერიშების საპასუხოდ
- საფრთხე, რომელიც რუსეთ-უკრაინის ომის შემდეგ შეიძლება დაემუქროს რუსეთის მეზობლებს
- რისთვის ემზადება ბელარუსი
- ბელარუსის და რუსეთის მიერ ოკუპირებულ აფხაზეთთან სავაჭრო-ეკონომიკური ურთიერთობების გაღრმავება: „აფხაზეთის დამოუკიდებლობის“ აღიარების წინაპირობა?
- „მიტაცებული ემოციები“ - რუსული პროპაგანდა
- სანქციების მერვე პაკეტი - პასუხი რუსულ ანექსიასა და უკანონო რეფერენდუმებზე
- რა ელის იტალიის საგარეო პოლიტიკას ჯორჯია მელონის გამარჯვების შემდეგ?
- ლუკაშენკოს ვიზიტი ოკუპირებულ აფხაზეთში: მიმოხილვა და შეფასებები
- ოკუპირებული აფხაზეთი: იერიში სამოქალაქო სექტორსა და საერთაშორისო ორგანიზაციებზე
- ომი უკრაინაში და რუსეთის შემცირებული როლი ყარაბაღის სამშვიდობო პროცესში
- ტაჯიკეთის ძვირადღირებული ჩინური სესხი: როდესაც სუვერენიტეტი ვალუტაა
- სანქციების მეშვიდე პაკეტი და ემბარგო რუსულ ოქროზე
- ჩეხეთის საპრეზიდენტო მანდატი ევროკავშირში: ევროკავშირის საგარეო პოლიტიკის რეორიენტირება
- რა ფასი შეიძლება ჰქონდეს „პუტინის სახის შენარჩუნებას“ ევროპული ურთიერთობებისთვის?
- ჩინეთ-ყირგიზეთ-უზბეკეთის კორიდორი და მისი უდიდესი მნიშვნელობა
- მზარდი დაძაბულობა რუსეთსა და ბალტიის ქვეყნებს შორის: კრემლი ნატოს წევრებს ემუქრება
- კანდიდატის სტატუსის მომლოდინე საქართველო ევროპულ პერსპექტივას მიიღებს, რაზე გვაქვს სანერვიულო?
- უნგრულ-პოლონური კოალიციის რღვევა - შესაძლებლობა ევროკავშირისთვის
- ცხინვალის არშემდგარი რეფერენდუმი
- ომი და საქართველო
- „რურალური ორბანიზმი“ - პოლარიზაცია, როგორც უნგრეთის პოლიტიკური მომავლის განმსაზღვრელი ფაქტორი
- არალეგიტიმური საპრეზიდენტო არჩევნები ცხინვალის რეგიონში: რატომ წააგო ბიბილოვმა და რა იქნება ბიბილოვის შემდეგ?
- ომი უკრაინაში და გაერთიანებული სამეფოს ახალი როლი აღმოსავლეთ ევროპაში
- რას მოუტანს სამხრეთ კავკასიას ეუთოს მინსკის ჯგუფის გაუქმება?
- რატომ გააქტიურდა აფხაზური მხარე სოციალურ ქსელებში?
- რატომ არ მოსწონს პუტინს ნეიტრალური უკრაინა? (უკრაინის ნეიტრალური სტატუსი აქტუალური ხდება - რას ნიშნავს ეს პუტინისთვის?)
- ევროპის ენერგომომავალი - გამოწვევები და შესაძლებლობები
- მასობრივი უკონტროლო მიგრაცია და საქართველოს ხელისუფლების პოზიცია
- რა ცვლილებები მოხდა პუტინის რეჟიმის პროპაგანდის ნარატივებში უკრაინაში რუსეთის შეჭრიდან დღემდე
- უკრაინა ევროკავშირში პრაქტიკული ინტეგრაციის გზას მალე დაადგება, საქართველო?
- როგორია თურქეთის პოზიციები და ქმედებები რუსეთ-უკრაინის ომში
- ნატოს შესაძლო გაფართოება ჩრდილოეთ ევროპაში და მისი მნიშვნელობა საქართველოსა და უკრაინისთვის
- პეკინის ზამთრის პოლიტიკური ოლიმპიადა
- რა დგას პუტინის უკრაინაში გამბიტის უკან?
- L'Europe pourra-t-elle éviter le “déjà vu” ? (საფრანგეთი, ევროკავშირის საბჭოს თავმჯდომარე და დაძაბულობა აღმოსავლეთ ევროპაში)
- აშშ-რუსეთის ურთიერთობები და უკრაინის საკითხი
- რამზან კადიროვის რეჟიმის ახალი სამიზნეები
- რა გავლენას მოახდენს მერკელის პოლიტიკიდან წასვლა ევროკავშირის პოლიტიკაზე რუსეთისა და აღმოსავლეთის სამეზობლოს მიმართ?
- რა დგას საქართველოსა და უნგრეთის მთავრობების მზარდი თანამშრომლობის უკან
- „დობერმანი“ მინისტრად: ინალ არძინბას პერსპექტივები და გამოწვევები
- კრიზისი ბელარუსში: როგორ გავაძლიეროთ ჩვენი მედეგობა რუსეთის სტრატეგიის წინააღმდეგ მის ახლო სამეზობლოში
- მოლდოვას გაზის კრიზისი-რუსეთის კიდევ ერთი პოლიტიკური შანტაჟი
- ბელარუსი ერთი წლის შემდეგ: დასუსტებული რეჟიმი რუსული „დაცვის“ ქვეშ
- რუსეთის საპარლამენტო არჩევნები - რა შეიძლება ითქვას რეჟიმის სტაბილურობაზე
- შეუძლია თუ არა საქართველოს ჩინეთი რუსეთის დასაბალანსებლად გამოიყენოს?
- დასავლეთი vs რუსეთი: ისევ გადატვირთვა?!
- ასოცირებული ტრიო და მისი მომავალი
- აფხაზეთში ახალი „პოლიტიკური ელიტის“ ჩამოყალიბება - ვინ ჩაანაცვლებს ძველ „ელიტას“?
- ჟენევის სამიტის კიბერგანზომილება
- არქტიკის გამდნარი ყინული და მზარდი საფრთხეები
- ევროპა „საზიანო გარიგების“ შედეგების მოლოდინში
- რუსეთის მიმართ ევროკავშირის საგარეო პოლიტიკის გადაფასება
- აშშ, ლიბერალური საერთაშორისო წესრიგი, 2021 წლის გამოწვევები და საქართველო
- პოლიტიკური კრიზისი მოლდოვაში - ჩიხი გამოსავლის გარეშე
- რუსეთის ტესტი თუ ბულინგი?
- ვაქცინის დიპლომატია - ახალი შესაძლებლობა გლობალური ავტორიტარული გავლენისთვის
- რუსული გაზის მონოპოლიის დასასრული ბალკანეთზე
- ვის გამოუტანა განაჩენი მოსამართლემ: ნავალნის, პუტინს თუ რუსეთს?!
- 2020 აფხაზეთში: „არჩევნები“, პანდემია და მეტი ინტეგრაცია რუსეთთან
- Could Belarus Become a Prelude to the Great Polish-Swedish War 400 Years Ago?
- ვლ. პუტინის ყოველწლიური დიდი პრეს-კონფერენცია - საყურადღებო გარემოებები და გზავნილები
- რუსეთის ენერგოპოლიტიკა ცხინვალის რეგიონში
- ვინ მოიგო და ვინ წააგო ყარაბაღის ომით
- რა მოიპოვა რუსეთმა ყარაბაღში
- რა წააგო და რა არ წააგო სომხეთმა ყარაბაღში ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ ხელმოწერილი დეკლარაციის შედეგად
- ბელარუსის საპროტესტო აქციები, ლუკაშენკო და რუსეთის ფედერაცია
- რამდენიმე მოსაზრება ტერმინის „პოსტსაბჭოთა სივრცე“ გამოყენების თაობაზე
- ხაბაროვსკის საპროტესტო გამოსვლები, როგორც რუსეთის ფედერაციის სტაბილურობის ერთგვარი ინდიკატორი
- პანდემიური პროპაგანდის ტრიო, როგორ იღებს მიზანში დასავლეთს ჩინეთი, რუსეთი და ირანი
- From Russia with love, თუ რუსეთიდან… ეშმაკური გეგმით
- „არჩევნები“ აფხაზეთში: ახალი „პრეზიდენტის“ რევანში და გამოწვევები
- ჩვენი და 1921 წლის ქართველების საერთო ბრძოლის შესახებ
- რუსეთ-თურქეთის დაპირისპირება სირიაში
- პოლიტიკური კრიზისის ანატომია ოკუპირებულ აფხაზეთში
- რას ნიშნავს გენერალ ყასემ სოლეიმანის ლიკვიდაცია?
- რას მოუტანს საქართველოს რუსეთთან დიალოგის ახალი ფორმატი?
- „რუსული კულტურის ცენტრის“ შესახებ
- რუსული პროპაგანდის მთავარი გზავნილები
- რა ვიცით რუსეთის ფედერაციისა და საქართველოს საგარეო საქმეთა მინისტრების შეხვედრის შესახებ?
- ანტისაოკუპაციო პოლიტიკის ახალი აქცენტები
- საქართველოს საკითხი არ განიხილება დიდი შვიდეულის სამიტზე - ვისი ბრალია?
- ვლადიმერ პუტინის ძირითადი გზავნილები Financial Times-თვის მიცემული ინტერვიუდან
- საქართველო და რუსეთის პოსტმოდერნისტული ფაშიზმი
- დუგინი მოგვევლინა საქართველოს გულშემატკივრად - რას უნდა ვუმადლოდეთ ამ ფაქტს?
- როგორ შევაჩეროთ რუსეთი
- ნატოს, რუსეთის და პატ ბუჩანანის შესახებ
- მუშაობს თუ არა სტრატეგიული პარტნიორობის პრინციპი უკრაინა-საქართველოს ურთიერთობებში?
- დღევანდელი რუსეთის რელიგიური ომები
- ბოლტონის ვიზიტი მოსკოვში - რას უნდა ველოდოთ აშშ-რუსეთის ურთიერთობებში?!
- ყარაბაღის კონფლიქტის განახლების რისკი სომხეთში მომხდარი ხავერდოვანი რევოლუციის შემდეგ
- სირიის იდლიბის პროვინციაში შექმნილი სიტუაცია, მხარეთა ინტერესები და საფრთხეები
- ჰელსინკის სამიტი და მისი ძირითადი შედეგები
- რატომ არის აუცილებელი ვიცოდეთ რომელ რიცხვში დაიწყო 2008 წლის ომი
- გადამწყვეტი ბრძოლა უკრაინის ეკლესიის დამოუკიდებლობისთვის
- საქართველოს ადგილი „დასავლეთთან დაახლოების ინდექსი 2018-ში“
- რატომ არ გაამართლა ჩვენი მოლოდინი შარლევუაში (კანადა) დიდი შვიდეულის სამიტის შედეგებმა?
- როგორ მოვიგოთ ცივი ომი 2.0
- რუსეთის „ელჩის“ როტაცია აფხაზეთში
- რატომ არ გაახსენდათ დიდი შვიდეულის საგარეო საქმეთა მინისტრებს საქართველო ტორონტოში 2018 წლის 23 აპრილის შეხვედრის დროს?
- ამერიკის სტრატეგია და საქართველო
- პუტინის წინასაარჩევნო ეკონომიკური დაპირებები: მითი და რეალობა
- დარჩეს ჟენევა ისე, როგორც არის
- თურქეთის სამხედრო ოპერაცია აფრინში - ახალი ფაზა სირიის კონფლიქტში
- კრემლის საკადრო გადაწყვეტილებები და საქართველოს ოკუპირებული რეგიონები
- რუსეთიდან მომდინარე საფრთხეები და საქართველოს უსაფრთხოების სისტემა
- ევრაზიის ეკონომიკური კავშირი და რუსეთ-საქართველოს თავისუფალი ვაჭრობის შეთანხმების პრობლემები
- არის თუ არა საქართველოს ექსპორტის ზრდა მდგრადი?
- ცხინვალის რეგიონში უსაფრთხოების სფეროზე რუსეთის გავლენა იზრდება: მხარდაჭერა სრული ინტეგრაციის სანაცვლოდ
- რა ელით გალელებს?
- სამხედრო ხარჯების ზრდა და რუსეთთან ურთიერთობა: აზერბაიჯანი სომხეთზე უპირატესობის მოპოვებას ცდილობს
- ხელის შეშლა და ყურადღების გაფანტვა: დასავლეთთან ურთიერთობის რუსული მეთოდოლოგია
- რუსი დიპლომატები საქართველოში - ვინ არიან ისინი, რამდენი არიან და რას საქმიანობენ?
- პუტინის ვიზიტი ოკუპირებულ აფხაზეთში: იყო კი ჩვენი რეაქცია საკმარისი?
- მისაღებია თუ არა საქართველოს ნეიტრალიტეტის გამოცხადება
- როგორ შევაჩეროთ „მცოცავი ოკუპაცია“
- კრემლის პოლიტიკა საქართველოს ოკუპირებულ რეგიონებში ახალ ეტაპზე გადადის
- სირიის სამოქალაქო ომი რეგიონული უსაფრთხოების კონტექსტში
- რუსეთის იმპერიალიზმთან ბრძოლის მეორე რაუნდი, რომლის მოგება შესაძლებელია
- საპარლამენტო არჩევნები სომხეთში - მმართველი პარტიის ტრიუმფი
- საქართველოს დღევანდელი საგარეო პოლიტიკა - რამდენად ეფექტურად უმკლავდება იგი არსებულ გამოწვევებს?
- რამდენიმე მოსაზრება „გაზპრომთან“ დადებული ხელშეკრულების თაობაზე
- ახალი რუსული შეიარაღება კავკასიაში და მისი გავლენა საქართველოს ევროატლანტიკურ მისწრაფებებზე