რონდელის ბლოგი

რუსი დიპლომატები საქართველოში - ვინ არიან ისინი, რამდენი არიან და რას საქმიანობენ?

2017 / 09 / 04

ავტორი: ვალერი ჩეჩელაშვილი, რონდელის ფოდნის უფროსი მენციერ-თანამშრომელი

საქართველო იბრძვის საკუთარი სახელმწიფოებრიობის გადასარჩენად. მის სახელმწიფოებრიობას ჰყავს მხოლოდ ერთი მტერი და ეს არის რუსეთი. ეს იმდენად ნათელი ჭეშმარიტებაა, რომ მისი უგულებელყოფა სახიფათოა პროფისიული ავტორიტეტისთვის. უკვე გასაგებია, რომ ევროპული, დემოკრატიული, ეკონომიკურად განვითარებული და წარმატებული საქართველო არ შედის რუსეთის ინტერესებში. უფრო მეტიც, იგი ხიფათს უქმნის რუსეთის იმპერიული ხასიათის ინტერესებს რეგიონში. აღსანიშნავია, რომ რუსეთ-საქართველოს ურთიეთობებში შექმნილი ვითარება არის კრემლის საგარეო პოლიტიკის შედეგის უფრო ფართო სურათის ნაწილი, რის გამოც რუსეთს უპირისპირდება მთელი ცივილიზებული სამყარო.

ამიტომ არ უნდა მოვიტყუოთ თავი ილუზიებით. ნიანგს, რომელიც ცდილობს მოგაჭამოს ფეხი, არ უნდა მიანდო საკუთარი თავის გადარჩენა. ის თუ წყლიდან ამოსვლაში ან ხანძრის ჩაქრობაში დაგეხმარება, მხოლოდ იმიტომ, რომ მეორე ფეხიც მოგაჭამოს. ეს - წმინდა პრაგმატული მოსაზრებებით, მორალურ და ეთიკურ სტანდარტებზე არ ვლაპარაკობ, ამაზე უკვე ბევრი ითქვა.

ამ ერთადერთ შეუნიღბავ მტერთან ბრძოლაში ჩვენ ყველა ძალა უნდა მოვიხმოთ, ყველა რესურსი გამოვიყენოთ. უნდა ავამოქმედოთ ყველა შესაძლებლობა და მოვიძიოთ ახალი - ნებისმიერი ფორმატითა და მიმართულებით.

საქართველოს არ გააჩნია ბევრი ბერკეტი, რუსეთს ხელი რომ შეუშალოს საოკუპაციო პოლიტიკის წარმოებაში. ამ მიმართულებით ყველა საშუალება უნდა გამოვიყენოთ, აქ წვრილმანები არ არსებობს.

ასეთი დამატებითი რესურსია საქართველოს ოკუპირებულ რეგიონებში რუსეთის მიერ დაფუძნებული ე.წ. დიპლომატიური მისიების მუშაობაზე დაკვირვება და კონტრსაქმიანობის დაგეგმვა და განხორციელება, როგორც ორმხრივი, ისე მრავალმხრივი დიპლომატიური არხებით..

რუსეთის საგარეო საქმეთა ვებგვერდს თუ დავუჯერებთ, დღეს საქართველოში ორმოცი რუსი დიპლომატი მოღვაწეობს, აქედან სამართლებრივი სტატუსი აქვს რვას, ისინი იმყოფებიან თბილისში და არიან საქართველოში შვეიცარიის საელჩოსთან არსებული რუსეთის ინტერესთა სექციის თანამშრომლები (https://georgia.mid.ru): საქციის ხელმძღვანელი, უფროსი მრჩეველი, მრჩეველი, ორი პირველი მდივანი, ერთი მეორე მდივანი და სამი ატაშე. ქართული საზოგადოება ნაკლებად არის ინფორმირებული სექციის დიპლომატების საქმიანობის შესახებ გარდა იმისა, რომ რუსეთის ვიზების მიღება დაკავშირებულია რთულ, დამქანცველ პროცედურებთან და საეჭვო გარიგებებთან. ასევე დიდი ეჭვია, რომ სინამდვილეში სექციის თანამშრომლების პატაკების მისამართია არა საგარეო საქმეთა სამინისტრო, არამედ ფედერალური უსაფრთხოების სამსახური.

თბილისში მოღვაწე ხსენებული პატივცემული დიპლომატების გარდა, საქართველოს ოკუპირებულ ტერიტორიაზე გვყავს კიდევ 32 შემოპარული რუსი დიპლომატი: ორი ელჩი, ორი მრჩეველი დესპანი, თორმეტი მრჩეველი, ექვსი პირველი მდივანი, ხუთი მესამე მდივანი და ხუთი ატაშე. შთამბეჭდავი შემადგენლობაა, ოკუპირებული რეგიონების მოსახლეობის რაოდენობას თუ გავითვალისწინებთ. მოკლედ, დიდ პატივში ვართ (http://www.abkhazia.mid.ru/index.html და https://rfsosetia.mid.ru).

საქართველოს ტერიტორიაზე ყველა არალეგალურად მომუშავე რუსი დიპლომატი უნდა ავიყვანოთ მკაცრ კონტროლზე. უნდა ვიცოდეთ მათი სახელები, გვარები, ბიოგრაფიები და პროფესიული ინტერესების სფეროები. უნდა ვაკვირდებოდეთ, ვინ მუშაობს საქართველოს ოკუპირებულ ტერიტორიებზე დაფუძნებულ ე.წ. საელჩოებში - აფხაზეთსა და სამაჩაბლოში. ამ საქმიანობის მთავარი მიზანია გავუჩინოთ რუს დიპლომატებს მყარი განცდა, რომ ოკუპირებულ რეგიონებში მუშაობა სახიფათოა მათი კარიერული ზრდისთვის, რადგან მათ შეეზღუდებათ საზღვარგარეთ მუშაობის პერსპექტივა. შესაბამისად, რუს დიპლომატებს უნდა დაეკარგოთ საქართველოს ოკუპირებულ ტერიტორიებზე მუშაობის ხალისი.

საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტროს საიტზე შევქმნათ სპეციალური ფანჯარა, სადაც იქნება განთავსებული ინფორმაცია რუს დიპლომატებზე, პირობითი სათაურით - „დიპლომატები, რომლებსაც რუსეთი - საკუთარი ქვეყანა - აიძულებს დაარღვიონ საერთაშორისო სამართლის ნორმები და პრინციპები“.

მათი სხვა ქვეყანაში გადაყვანის მცდელობის შემთხვევაში, საჭიროა ჩვენმა საელჩოებმა იმუშაონ ადგილსამყოფელი ქვეყნის სახელმწიფოსთან. მთავარი აზრი - ამ დიპლომატების აკრედიტაცია ნიშნავს ირიბად ოკუპირებული რეგიონების აღიარებას. ასეთი ქმედებები უნდა გახდეს არაღიარების პოლიტიკის განუყოფელი შემადგენელი ნაწილი.

რუსეთის ელჩი აფხაზეთში, ბატონი სემიონ გრიგორიევი ა.წ. აგვისტოში იმყოფებოდა თურქეთში და იქ შეხვედრებს ატარებდა. საინტერესოა, იცოდა თუ არა ამის თაობაზე თურქეთის საგარეო საქმეთა სამინისტრომ? ვთხოვეთ თუ არა თურქეთის ხელისუფლებას, რომ საერთაშორისო სამართლის ნორმებისა და პრინციპების დარღვევით დაფუძნებული დიპლომატიური მისიების თანამშრომლებს და, მით უმეტეს, „დიპლომატიური მისიის ხელმძღვანელს“ არ მისცენ თურქეთის საზღვრის გადაკვეთის უფლება, თუნდაც დიპლომატიური პასპორტის გამოყენებით, როგორც ოფიციალურ პირს? გაიფორმოს სამოქალაქო პასპორტი და იმოგზაუროს, როგორც კერძო პირმა.

რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრმა ოკუპირებულ სოხუმში რუსეთის ე.წ. საელჩოს გახსნის საზეიმო ცერემონიალზე ბრძანა, რომ ამ შენობაში რუს დიპლომატებს ექნებათ მუშაობის კომფორტული პირობები. ჩვენ უნდა ვიზრუნოთ, რომ ეს კომფორტული პირობები საქართველოს ოკუპირებულ რეგიონებში მომუშავე რუს დიპლომატებს მომავალში შეექმნათ მხოლოდ ნიკარაგუაში, ვენესუელასა და ნაურუში.

ელბრუს კარგიევი იყო რუსეთის ფედერაციის პირველი ე.წ. ელჩი ცხინვალის რეგიონში. თოთხმეტწლიანი დიპლომატიური კარიერა ბატონმა კარგიევმა დაასრულა ჯამბაზური ელჩობით ოკუპირებულ სამაჩაბლოში. რუსეთის დახმარებით ოკუპირებულ რეგიონში კარგად მოკალათებული, იგი თითქმის ცხრა წელიწადი არაფერში იღებდა ხელფასს მყარ ვალუტაში. შემდეგაც გაუმართლა - „დამსახურებულ პენსიაში“ გაუშვეს, რითაც ჩამოაცილეს ქართულ დიპლომატიას მის პროფესიონალურ მომავალზე ზრუნვის აუცილებლობა.

მარატ კულახმეტოვს ქართული საზოგადოება კარგად იცნობს. მისმა „სამშვიდობო“ საქმიანობამ, რაც გამოიხატებოდა კონფლიქტის აქტიურ ფაზაში გადაყვანის მიზნით მთელი რიგი კარგად ორგანიზებული პროვოკაციების დაგეგმვა-განხორციელებაში, მიაღწია მიზანს - 21-ე საუკუნეში ევროპის ტერიტორიაზე პირველი ომი გაჩაღდა. ე.წ. სამშვიდობო ძალების მეთაურის ფუნქციების შესრულების უუნარობისა და წოდების დისკრედიტაციისთვის ნორმალურ ქვეყანაში მას, როგორც მინიმუმ, დასჯიდენ, რუსეთში კი საგარეო საქმეთა მინისტრის მრჩევლად დანიშნეს. იმიტომ ხომ არა, რომ კარგად შეასრულა კრემლში შემუშავებული ომის პროვოცირების გეგმა ან, უფრო სწორად, გეგმის ნაწილი?

სემიონ გრიგორიევი 1983 წლიდან მუშაობდა საბჭოთა კავშირის დიპლომატიურ სამსახურში, ძირითადად, ავღანეთისა და ირანის მიმართულებით. როდესაც მოსკოვში ელჩად ვმუშაობდი, ბატონი გრიგორიევი იყო დსთ-ის ქვეყნებთან ურთიერთობების მეოთხე დეპარტამენტის დირექტორის მოადგილე და, საელჩოს თანამშრომლების შეფასებით, იყო ერთ-ერთი კვალიფიცირებული და გაწონასწორებული დიპლომატი, რომელთანაც შეიძლებოდა საუბარი. მაგრამ ახლა ეს არაფერს ნიშნავს. ოკუპირებულ სოხუმში ე.წ. საგანგებო და სრულუფლებიანი ელჩის თანამდებობის დაკავებაზე თანხმობით მან შეიზღუდა პროფესიონალური ზრდის პერსპექტივები. მხოლოდ კარაკასი, მანაგუა ან ნაურუს დედაქალაქი, თუ ასეთი არსებობს. ამაზე ახლა ქართულმა დიპლომატიამ უნდა იზრუნოს. როგორც ამბობენ - nothing personal, just business.

თემატური პოსტები

იხილეთ ყველა