რონდელის ბლოგი
დუგინი მოგვევლინა საქართველოს გულშემატკივრად - რას უნდა ვუმადლოდეთ ამ ფაქტს?
ვალერი ჩეჩელაშვილი, რონდელის ფონდის უფროსი მკვლევარი
რუსეთი ამრავალფეროვნებს ბრძოლის არსენალს საქართველოს წინააღმდეგ და ხისტ ბერკეტებთან ერთად, როგორიცაა მცოცავი ოკუპაცია და ტერორი საქართველოს მოქალაქეების მიმართ გამყოფი ხაზის გასწვრივ, სულ უფრო ხშირად მიმართავს „რბილ ძალას“. ამის დადასტურება იყო პოლიტოლოგ ალექსანდრე დუგინის ბოლო ინტერნეტბლოგი, ე.წ. „დუგინის ექსპერტიზა“.
ალექსანდრე დუგინი რუსეთის პრეზიდენტის ერთ-ერთი თავგამოდებული მხარდამჭერია. რუსეთში დღეს ბევრი ასხამს ხოტბას პუტინს, მაგრამ ამ ფონზეც კი მისი შეფასებები უცნაურად ჟღერს. ციტატა: „პუტინის კურსის მოწინააღმდეგეები აღარ არსებობენ და თუ არსებობენ, ფსიქიკურად დაავადებული არიან და ექვემდებარებიან დისპანსერიზაციას. პუტინი ყველგან არის, პუტინი ყველაფერია, პუტინი აბსოლუტია, პუტინი შეუცვლელია“.
ეს პიროვნება არის საერთაშორისო ევრაზიული მოძრაობის ლიდერი. მისი პოლიტიკური საქმიანობის არსს წარმოადგენს ყოფილი რესპუბლიკების რუსეთთან ინტეგრირების ხარჯზე ევრაზიული ზესახელმწიფოს შექმნა. ასე ცდილობს დუგინი „მე-20 საუკუნის უდიდესი გეოპოლიტიკური ტრაგედიის“ შედეგების გამოსწორებას...
2008 წლის ომის დროს დუგინი ურჩევდა რუსეთის მთავრობას თბილისის დაპყრობას და პრორუსული მთავრობის ჩამოყალიბებას. სხვა შემთხვევაში წინასწარმეტყველებდა ახალ ომს, ვინაიდან საქართველოს მთავრობა, მისი შეფასებით, წარმოადგენდა აშშ-ის მარიონეტს. ამგვარი დამოკიდებულების ფონზე, მისი შერბილებული ტონი თვალთმაქცურად თუ არა, უცნაურად მაინც ჟღერს.
ჩვენი წერილის ფორმატი არ იძლევა საშუალებას გავაანალიზოთ დუგინის ყველა გზავნილი, მაგრამ ორი მათგანი, ჩვენი აზრით, განსაკუთრებული ყურადღების საგანს წარმოადგენს. პირველი - მისტიკური და გაუგებარი, როგორც იგი ხაზს უსვამს, მიზეზი, რის გამოც საქართველო აღმოჩნდა ბარიკადების მეორე მხარეს, რუსეთის მტრების ბანაკში, და მეორე - ქართული პატრიოტიზმის გაძლიერება და მისი გამოყენება რუსეთის ინტერესების სასარგებლოდ.
რაც შეეხება ბანაკებსა და ბარიკადებს, 21-ე საუკუნეში ამ კატეგორიებით, რუსეთის გარდა, პრაქტიკულად აღარავინ აზროვნებს. ბარიკადების აგება და ახალი „ბერლინის კედლების“ შენება ამ ქვეყნის სავიზიტო ბარათი გახდა. ამ პროცესის საქართველოსთვის ყველაზე მტკივნეული გამოვლინება აშკარაა სამაჩაბლოსა და აფხაზეთში. თუმცა ეს არ არის ცალკე აღებული საქართველოს პრობლემა რუსეთთან.
დღეს რუსეთის მტერია მთელი ცივილიზებული სამყარო, მეგობრები კი - ვენესუელა, ნიკარაგუა, სირია და ჩრდილოეთი კორეა; თითქოს - ევრაზიული კავშირის ქვეყნები, მაგრამ არც აქ არის საქმე იდეალურად აწყობილი; ჩვენი პოზიციონირება კი სავსებით ბუნებრივია.
დუგინი ცდილობს დაუპირისპიროს ქართული პატრიოტიზმი ევროპულ ცივილიზაციას და მოაქციოს „რუსული სამყაროს“ ჩარჩოებში; დუგინს არ ესმის პატრიოტიზმის არსი, არც რუსულის და არც, მით უმეტეს, ქართულის.
რუსულ პატრიოტიზმად მას მიაჩნია მთელ მსოფლიოსთან დაპირისპირება, ხოლო ქართულ პატრიოტიზმში ხედავს ძალას, რომელმაც საქართველო რუსეთის ორბიტაში უნდა შეიყვანოს და „რუსული სამყაროს“ ნაწილად აქციოს.
ყველაზე კარგად პატრიოტიზმის არსი და მისი დიალექტიკა გარე სამყაროსთან, კონკრეტულად კი, კოსმოპოლიტიზმთან ახსნა ვაჟა-ფშაველამ 1905 წელს გამოქვეყნებულ პატარა წერილში „პატრიოტიზმი და კოსმოპოლიტიზმი“.
დიდი პატივია დუგინისთვის მასთან დისკუსიაში ვაჟას არგუმენტების მოყვანა, მაგრამ მაინც მოვიშველიებ დიდი პოეტისა და მწერლის ნააზრევს:
„რომელი ადამიანიც თავის ერს ემსახურება კეთილგონიერად და ცდილობს თავის სამშობლო აღამაღლოს გონებრივ, ქონებრივ და ზნეობრივ, ამით ის უმზადებს მთელს კაცობრიობას საუკეთესო წევრებს, საუკეთესო მეგობარს, ხელს უწყობს მთელი კაცობრიობის განვითარებას, კეთილდღეობას.
ყოველის ერისათვისაა სასარგებლო ასეთივე აღზრდა, რათა ყოველმა ერმა მომეტებული ძალა, ენერგია, თავისებურება გამოიჩინოს და საკუთარი თანხა შეიტანოს კაცობრიობის სალაროში...“
საინტერესოა, რომ ვაჟამ 39 წლით ადრე ირიბად იწინასწარმეტყველა მსოფლიო ფინანსური ინსტიტუტების შექმნა...
დუგინი ამბობს, რომ ახლა საქართველო აკეთებს არჩევანს არა დასავლეთსა და რუსეთს, არამედ დასავლეთსა და საქართველოს შორის. ეს პრინციპული შეცდომაა, რადგან საქართველოს არჩევანი კეთდება სივრცითი იდენტობის საფუძველზე და დგას ფასეულობებსა და პრინციპებზე.
ქართული ტრადიციები და კულტურა ვერ თავსდება „რუსული სამყაროს“ ჩარჩოებში; არა იმიტომ, რომ ჩვენ გვაქვს უფრო ხანგრძლივი და მდიდარი ისტორია, მათ შორის, როგორც მართლმადიდებელ ერს, არამედ იმიტომ, რომ ჩვენი ფასეულობები და პრინციპები თანხვედრაშია ევროპულ და არა ევრაზიულ სივრცეში მოქმედ ფასეულობებსა და პრინციპებთან. და ეს არის საქართველოსა და რუსეთის გზაგასაყარი. დასაბამს კი ეს პროცესი იღებს 1917 წლის ბოლშევიკური გადატრიალების და 1922 წელს საბჭოთა კავშირის შექმნის შემდეგ. ამ მოვლენების შედეგად გასაბჭოებული საქართველო გახდა იზოლაციონისტური კურსის ნაწილი.
მანამდე, მე-19-მე-20 საუკუნეების მიჯნაზე, რუსეთის იმპერია დიდად არ განსხვავდებოდა იმ პერიოდის სხვა ევროპული იმპერიებისაგან, მისი მოქმედებები წარმოადგენდა იმ პერიოდისათვის ნორმალურ საერთაშორისო პრაქტიკას, რუსული კულტურა (მე-19 საუკუნის მწერლობა, მუსიკა) იყო ევროპული კულტურის ნაწილი; ახლა ვითარება თვისებრივად შეიცვალა, რუსეთი უპირისპირდება ევროპას და დასავლურ ცივილიზაციას ზოგადად, ამიტომ ჩვენი გზები გაიყარა. თუ რუსეთს სურს, იგი იქნება ევრაზიული კულტურისა და ფასეულობების მატარებელი ქვეყანა; ჩვენ კი ნამდვილად არ ვართ ევრაზიული ერი, „ჩვენ ვართ ქართველები და, მაშასადამე, ევროპელები“. ვფიქრობთ, ეს ფაქტი არ საჭიროებს დამატებით არგუმენტაციას.
„რუსული სამყაროს“ ჩარჩოებში საქართველოს მოთავსების აკვიატებული იდეის განხორციელების მიზნით დუგინი ასევე აქტიურად იყენებს მართმადიდებლობის თემას.
ჩვენ ვართ მართლმადიდებელი სამყაროს ნაწილი, რომელსაც რუსეთის ეკლესია დაუპირისპირდა. რუსეთის მართლმადიდებელ ეკლესიას არ დაეჯერება, მისი ძმური ამბორი თვალთმაქცურია; იგი ყოველთვის, პეტრე პირველის რეფორმებიდან მოყოლებული, მე-18 საუკუნის დასაწყისიდან, იყო სახელმწიფოს ნაწილი და პირნათლად ემსახურებოდა რუსულ იმპერიულ პოლიტიკას შიგნით და გარეთ. რუსულ ეკლესიას არასდროს უღიარებია ცოდვები საქართველოს წინაშე და არც ბოდიში მოუხდია. ცოდვები კი დიდია: ავტოკეფალიის გაუქმება, ლოთი ეგზარქოსების დანიშვნა, ქართველი ერის დაწყევლა, ქართულ ენაზე ღვთისმსახურების აკრძალვა, ჩვენი ფრესკების კირით გადაღებვა, საეკლესიო განძის დანიავება და სხვა.
დღეს კი კირილეს ეკლესია ამართლებს რუსი ჯარისკაცების მიერ ერთმორწმუნე უკრაინელებისა და ქართველების, მათ შორის, სამოქალაქო მოსახლეობის ხოცვა-ჟლეტვას, დაპყრობით ომებს; ღიად და თავხედურად, სულ 45 კილომეტრში თბილისიდან, რუსეთის სამხედრო ბაზაზე, აშენდა რუსული ეკლესია. კირილეს გუნდს შექმნილი ვითარების გამოსწორების სურვილი არ ეტყობა.
ზოგადად კი, რა ფასეულობებს გვთავაზობს რუსეთი?
ვლადისლავ სურკოვის „სევერენულ დემოკრატიას“? „300 წლით გეოპოლიტიკურ საკანში განმარტოებას“ თუ პუტინის „გრძელ სახელმწიფოს“? სადაც მმართველი არ იცვლება ათწლეულობით, ხდება პოლიტიკური მკვლელობები, მძვინვარებს სისტემური კორუფცია, იზღუდება ინტერნეტი და სამოქალაქო უფლებები, ციხეში სვამენ პოლიტიკურ მოწინააღმდეგეებს. არანაირი მიმზიდველობა დღევანდელ რუსეთს არ აქვს და ამ რეჟიმის ხელში არც გამოჩნდება.
პუტინსა და ტრამპს შორის ის განსხვავებაა, რომ ტრამპმა ნამდვილად იცის, რომი არ იქნება აშშ-ის პრეზიდენტი 2024 წელს, პუტინი კი არჩევნების გზით არ გადადგება. მისი შეცვლა მოხდება ან ბიოლოგიური მიზეზით, ან შიდა გადატრიალების, ან რუსული ისტორიისათვის ჩვეული ისტორიული კატაკლიზმების შედეგად.
არაფერი საერთო ამასთან ნორმალურ საზოგადოებას არ უნდა ჰქონდეს. საქართველო ნამდვილად არის ბარიკადის სწორ მხარეს. ჩვენ უნდა გავაძლიეროთ საკუთარი სახელმწიფო, გავზარდოთ ქვეყნის მიმზიდველობა, ეკონომიკის მდგრადობა, ჩვენი სატრანზიტო ფუნქცია და სრულფასოვანი წევრის სტატუსით აქტიური მუშაობა ანტირუსული კოალიციის ფორმატში. თავის დროზე ეს სასურველ შედეგს გამოიღებს.
თემატური პოსტები
- უნგრეთის არალიბერალური ზეგავლენა საქართველოს ევროპულ ინტეგრაციაზე: შემაშფოთებელი ტენდენცია
- რუსეთ-საქართველოს შორის ოკუპირებული აფხაზეთის გავლით სარკინიგზო მიმოსვლის აღდგენის მოსალოდნელი პოლიტიკური შედეგები
- ევროკავშირის სანქციების მე-11 პაკეტი და საქართველო
- ოკუპირებული აფხაზეთი და ცხინვალის რეგიონი: ვაჭრობის „ლეგალიზაცია“ და რუსეთის სატრანზიტო დერეფნის პერსპექტივები
- იგებს თუ არა უკრაინა ომს და რა გათვლა შეიძლება ჰქონდეს რუსეთს?
- რუსეთის დიპლომატიური იერიში აფრიკაში
- რუსეთის საგარეო პოლიტიკის ახალი კონცეფცია და საქართველოს ოკუპირებული რეგიონები
- ქართველმა ხალხმა აჩვენა ძალა, თუმცა ევროკავშირს მართებს სიფხიზლე!
- სანქციების მეათე პაკეტი - რუსული აგრესიის ერთი წელი
- ჩინეთ-რუსეთის ურთიერთობის დინამიკა რუსეთ-უკრაინის ომის ფონზე
- რუსეთ-უკრაინის ომი და რუსეთის გრძელვადიანი სტრატეგიული ინტერესები
- ფრენების აღდგენა რუსეთთან – პოტენციური შედეგები საქართველოსთვის
- ჰიბრიდული ომი რუსული წესებით და უკრაინის რეზისტენტობა
- მოლდოვის გამოწვევები უკრაინაში ომის ფონზე
- როგორ გამოიყურება ამერიკა-ჩინეთის პაექრობა თბილისიდან
- ცვლის თუ არა ისრაელის ახალი მთავრობა ამ ქვეყნის პოლიტიკას რუსეთ-უკრაინის ომის მიმართ?
- რა სურს რუსეთს საქართველოსგან?
- გეოპოლიტიკა თურქულად და როგორია მასზე სწორი რეაქცია
- სანქციების მეცხრე პაკეტი - რუსული ესკალაციისა და სარაკეტო იერიშების საპასუხოდ
- საფრთხე, რომელიც რუსეთ-უკრაინის ომის შემდეგ შეიძლება დაემუქროს რუსეთის მეზობლებს
- რისთვის ემზადება ბელარუსი
- ბაიდენის დოქტრინა და მისი შესაძლო შედეგები საქართველოსთვის
- ბელარუსის და რუსეთის მიერ ოკუპირებულ აფხაზეთთან სავაჭრო-ეკონომიკური ურთიერთობების გაღრმავება: „აფხაზეთის დამოუკიდებლობის“ აღიარების წინაპირობა?
- „მიტაცებული ემოციები“ - რუსული პროპაგანდა
- სანქციების მერვე პაკეტი - პასუხი რუსულ ანექსიასა და უკანონო რეფერენდუმებზე
- რა ელის იტალიის საგარეო პოლიტიკას ჯორჯია მელონის გამარჯვების შემდეგ?
- სანქციების მეშვიდე პაკეტი და ემბარგო რუსულ ოქროზე
- კანდიდატის სტატუსის მომლოდინე საქართველო ევროპულ პერსპექტივას მიიღებს, რაზე გვაქვს სანერვიულო?
- ცხინვალის არშემდგარი რეფერენდუმი
- ომი და საქართველო
- „რურალური ორბანიზმი“ - პოლარიზაცია, როგორც უნგრეთის პოლიტიკური მომავლის განმსაზღვრელი ფაქტორი
- არალეგიტიმური საპრეზიდენტო არჩევნები ცხინვალის რეგიონში: რატომ წააგო ბიბილოვმა და რა იქნება ბიბილოვის შემდეგ?
- ომი უკრაინაში და გაერთიანებული სამეფოს ახალი როლი აღმოსავლეთ ევროპაში
- რას მოუტანს სამხრეთ კავკასიას ეუთოს მინსკის ჯგუფის გაუქმება?
- რატომ გააქტიურდა აფხაზური მხარე სოციალურ ქსელებში?
- რატომ არ მოსწონს პუტინს ნეიტრალური უკრაინა? (უკრაინის ნეიტრალური სტატუსი აქტუალური ხდება - რას ნიშნავს ეს პუტინისთვის?)
- ევროპის ენერგომომავალი - გამოწვევები და შესაძლებლობები
- მასობრივი უკონტროლო მიგრაცია და საქართველოს ხელისუფლების პოზიცია
- რა ცვლილებები მოხდა პუტინის რეჟიმის პროპაგანდის ნარატივებში უკრაინაში რუსეთის შეჭრიდან დღემდე
- უკრაინა ევროკავშირში პრაქტიკული ინტეგრაციის გზას მალე დაადგება, საქართველო?
- როგორია თურქეთის პოზიციები და ქმედებები რუსეთ-უკრაინის ომში
- ნატოს შესაძლო გაფართოება ჩრდილოეთ ევროპაში და მისი მნიშვნელობა საქართველოსა და უკრაინისთვის
- პეკინის ზამთრის პოლიტიკური ოლიმპიადა
- რა დგას პუტინის უკრაინაში გამბიტის უკან?
- 2021 აფხაზეთში: ენერგოკრიზისი, ახალი „მინისტრი“ და პოლიტიკური დაპირისპირება
- L'Europe pourra-t-elle éviter le “déjà vu” ? (საფრანგეთი, ევროკავშირის საბჭოს თავმჯდომარე და დაძაბულობა აღმოსავლეთ ევროპაში)
- აშშ-რუსეთის ურთიერთობები და უკრაინის საკითხი
- რამზან კადიროვის რეჟიმის ახალი სამიზნეები
- რა პერსპექტივები დასახა 15 დეკემბერს გამართულმა აღმოსავლეთ პარტნიორობის სამიტმა?
- რა გავლენას მოახდენს მერკელის პოლიტიკიდან წასვლა ევროკავშირის პოლიტიკაზე რუსეთისა და აღმოსავლეთის სამეზობლოს მიმართ?
- რა დგას საქართველოსა და უნგრეთის მთავრობების მზარდი თანამშრომლობის უკან
- „დობერმანი“ მინისტრად: ინალ არძინბას პერსპექტივები და გამოწვევები
- კრიზისი ბელარუსში: როგორ გავაძლიეროთ ჩვენი მედეგობა რუსეთის სტრატეგიის წინააღმდეგ მის ახლო სამეზობლოში
- მოლდოვას გაზის კრიზისი-რუსეთის კიდევ ერთი პოლიტიკური შანტაჟი
- ბელარუსი ერთი წლის შემდეგ: დასუსტებული რეჟიმი რუსული „დაცვის“ ქვეშ
- რუსეთის საპარლამენტო არჩევნები - რა შეიძლება ითქვას რეჟიმის სტაბილურობაზე
- ვაქცინაცია: „ყოფნა?... არ ყოფნა?...“
- შეუძლია თუ არა საქართველოს ჩინეთი რუსეთის დასაბალანსებლად გამოიყენოს?
- ბელარუსის გასვლა აღმოსავლეთ პარტნიორობიდან - რა იქნება შემდგომ?
- Pacta Sunt Servanda: ხელშეკრულებები უნდა შესრულდეს
- ასოცირებული ტრიო და მისი მომავალი
- აფხაზეთში ახალი „პოლიტიკური ელიტის“ ჩამოყალიბება - ვინ ჩაანაცვლებს ძველ „ელიტას“?
- ჟენევის სამიტის კიბერგანზომილება
- არქტიკის გამდნარი ყინული და მზარდი საფრთხეები
- ევროპა „საზიანო გარიგების“ შედეგების მოლოდინში
- რას უნდა ველოდოთ ნატოს სამიტისგან
- აფხაზეთისა და სამაჩაბლოს საკითხი ნატოსა და ევროკავშირში გაწევრიანების კონტექსტში
- რუსეთის მიმართ ევროკავშირის საგარეო პოლიტიკის გადაფასება
- აშშ, ლიბერალური საერთაშორისო წესრიგი, 2021 წლის გამოწვევები და საქართველო
- პოლიტიკური კრიზისი მოლდოვაში - ჩიხი გამოსავლის გარეშე
- რუსეთის ტესტი თუ ბულინგი?
- საქართველოს სატრანზიტო შესაძლებლობები, სიახლეები და გამოწვევები პანდემიის ფონზე
- ვაქცინის დიპლომატია - ახალი შესაძლებლობა გლობალური ავტორიტარული გავლენისთვის
- ევროკავშირის წევრობის შესახებ საქართველოს განაცხადი
- ტრანსატლანტიკური ურთიერთობების გამოღვიძება ბაიდენის ადმინისტრაციის პირობებში და ახალი პერსპექტივები საქართველოსთვის
- რუსული გაზის მონოპოლიის დასასრული ბალკანეთზე
- ვის გამოუტანა განაჩენი მოსამართლემ: ნავალნის, პუტინს თუ რუსეთს?!
- 2020 აფხაზეთში: „არჩევნები“, პანდემია და მეტი ინტეგრაცია რუსეთთან
- ვლ. პუტინის ყოველწლიური დიდი პრეს-კონფერენცია - საყურადღებო გარემოებები და გზავნილები
- COVID-19-ის პანდემიით გამოწვეული ეკონომიკური კრიზისი და საქართველოს ეროვნული ვალუტის არასტაბილურობის შემცირება
- რუსეთის ენერგოპოლიტიკა ცხინვალის რეგიონში
- ვინ მოიგო და ვინ წააგო ყარაბაღის ომით
- რა მოიპოვა რუსეთმა ყარაბაღში
- რა წააგო და რა არ წააგო სომხეთმა ყარაბაღში ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ ხელმოწერილი დეკლარაციის შედეგად
- ყარაბაღის კონფლიქტის ესკალაცია: საფრთხეები და გამოწვევები საქართველოსთვის
- ბელარუსის საპროტესტო აქციები, ლუკაშენკო და რუსეთის ფედერაცია
- რამდენიმე მოსაზრება ტერმინის „პოსტსაბჭოთა სივრცე“ გამოყენების თაობაზე
- საქართველოს ევროპული გზა პანდემიური დეგლობალიზაციის პირობებში
- ხაბაროვსკის საპროტესტო გამოსვლები, როგორც რუსეთის ფედერაციის სტაბილურობის ერთგვარი ინდიკატორი
- ქართულ-ამერიკული პარტნიორობის პრაგმატიზმი და იდეალიზმი
- საქართველოს დამოუკიდებლობა და ჩვენი თაობის ისტორიული პასუხისმგებლობა
- პანდემიური პროპაგანდის ტრიო, როგორ იღებს მიზანში დასავლეთს ჩინეთი, რუსეთი და ირანი
- კორონავირუსით გამოწვეული სირთულეები თურქეთში და მისი ასახვა საქართველოზე
- From Russia with love, თუ რუსეთიდან… ეშმაკური გეგმით
- „არჩევნები“ აფხაზეთში: ახალი „პრეზიდენტის“ რევანში და გამოწვევები
- სამომხმარებლო კრიზისი ცხინვალის რეგიონში: ახალი საფიქრალი
- ჩვენი და 1921 წლის ქართველების საერთო ბრძოლის შესახებ
- ქართული თავდაცვა - პოლიტიკური პარადოქსი და უსისტემობის მოჯადოებული წრე
- რუსეთ-თურქეთის დაპირისპირება სირიაში
- რატომ უნდა გვაღელვებდეს ქართული „ტროლ-სკანდალი“? ვრცელი განმარტება
- პოლიტიკური კრიზისის ანატომია ოკუპირებულ აფხაზეთში
- რას ნიშნავს გენერალ ყასემ სოლეიმანის ლიკვიდაცია?
- რას მოუტანს საქართველოს რუსეთთან დიალოგის ახალი ფორმატი?
- „რუსული კულტურის ცენტრის“ შესახებ
- საით მიდის ეკონომიკური პოლიტიკა?
- რუსული პროპაგანდის მთავარი გზავნილები
- რა ვიცით რუსეთის ფედერაციისა და საქართველოს საგარეო საქმეთა მინისტრების შეხვედრის შესახებ?
- რა კავშირია ნატოსა და აფხაზეთის დაბრუნებას შორის?
- ანტისაოკუპაციო პოლიტიკის ახალი აქცენტები
- საქართველოს საკითხი არ განიხილება დიდი შვიდეულის სამიტზე - ვისი ბრალია?
- ვლადიმერ პუტინის ძირითადი გზავნილები Financial Times-თვის მიცემული ინტერვიუდან
- საქართველო და რუსეთის პოსტმოდერნისტული ფაშიზმი
- ევროპარლამენტის არჩევნების შედეგები - რას ნიშნავს საქართველოსთვის?
- როგორ შევაჩეროთ რუსეთი
- ნატოს, რუსეთის და პატ ბუჩანანის შესახებ
- რატომაა მნიშვნელოვანი 2019 წლის 31 მარტს თურქეთში ჩატარებული ადგილობრივი არჩევნები
- მუშაობს თუ არა სტრატეგიული პარტნიორობის პრინციპი უკრაინა-საქართველოს ურთიერთობებში?
- ცირკულარული შრომითი მიგრაციის ახალი შესაძლებლობა საქართველოსა და ევროკავშირს შორის
- დღევანდელი რუსეთის რელიგიური ომები
- საქართველოს ვაჭრობა ელექტროენერგიით: ბიტკოინის გავლენა
- ბოლტონის ვიზიტი მოსკოვში - რას უნდა ველოდოთ აშშ-რუსეთის ურთიერთობებში?!
- საქართველოს საგარეო ვაჭრობა: როგორ გავამყაროთ დადებითი ტენდენციები
- ყარაბაღის კონფლიქტის განახლების რისკი სომხეთში მომხდარი ხავერდოვანი რევოლუციის შემდეგ
- სირიის იდლიბის პროვინციაში შექმნილი სიტუაცია, მხარეთა ინტერესები და საფრთხეები
- ჰელსინკის სამიტი და მისი ძირითადი შედეგები
- რატომ არის აუცილებელი ვიცოდეთ რომელ რიცხვში დაიწყო 2008 წლის ომი
- საქართველოს ადგილი „დასავლეთთან დაახლოების ინდექსი 2018-ში“
- რატომ არ გაამართლა ჩვენი მოლოდინი შარლევუაში (კანადა) დიდი შვიდეულის სამიტის შედეგებმა?
- როგორ მოვიგოთ ცივი ომი 2.0
- ბენ ჰოჯესის მოდელი - საქართველოს ნატო-ში გაწევრიანების რეალური გზა
- რუსეთის „ელჩის“ როტაცია აფხაზეთში
- რატომ არ გაახსენდათ დიდი შვიდეულის საგარეო საქმეთა მინისტრებს საქართველო ტორონტოში 2018 წლის 23 აპრილის შეხვედრის დროს?
- ამერიკის სტრატეგია და საქართველო
- პუტინის წინასაარჩევნო ეკონომიკური დაპირებები: მითი და რეალობა
- ელექტროენერგიით ვაჭრობა: 2016 წლის წარმატებები, 2017 წლის რეალობა და შემდგომი პერსპეკქივები - Bitcoin-ის გავლენა (ნაწილი მეორე)
- დარჩეს ჟენევა ისე, როგორც არის
- ელექტროენერგიით ვაჭრობა: 2016 წლის წარმატებები, 2017 წლის რეალობა და შემდგომი პერსპექტივები - Bitcoin-ის გავლენა (ნაწილი პირველი)
- თურქეთის სამხედრო ოპერაცია აფრინში - ახალი ფაზა სირიის კონფლიქტში
- კრემლის საკადრო გადაწყვეტილებები და საქართველოს ოკუპირებული რეგიონები
- რუსული ოპოზიციის გეოპოლიტიკური ხედვა
- რუსეთიდან მომდინარე საფრთხეები და საქართველოს უსაფრთხოების სისტემა
- ევრაზიის ეკონომიკური კავშირი და რუსეთ-საქართველოს თავისუფალი ვაჭრობის შეთანხმების პრობლემები
- არის თუ არა საქართველოს ექსპორტის ზრდა მდგრადი?
- ცხინვალის რეგიონში უსაფრთხოების სფეროზე რუსეთის გავლენა იზრდება: მხარდაჭერა სრული ინტეგრაციის სანაცვლოდ
- რა ელით გალელებს?
- სამხედრო ხარჯების ზრდა და რუსეთთან ურთიერთობა: აზერბაიჯანი სომხეთზე უპირატესობის მოპოვებას ცდილობს
- ხელის შეშლა და ყურადღების გაფანტვა: დასავლეთთან ურთიერთობის რუსული მეთოდოლოგია
- ილ-76 ტიპის ტროას ცხენი, ანუ რატომ სურს რუსეთს ჩვენი ხანძრების ჩაქრობა?
- რუსი დიპლომატები საქართველოში - ვინ არიან ისინი, რამდენი არიან და რას საქმიანობენ?
- პუტინის ვიზიტი ოკუპირებულ აფხაზეთში: იყო კი ჩვენი რეაქცია საკმარისი?
- მისაღებია თუ არა საქართველოს ნეიტრალიტეტის გამოცხადება
- საქართველოს ევროპული პერსპექტივა ევროკავშირის შემდგომი ევოლუციის კონტექსტში
- როგორ შევაჩეროთ „მცოცავი ოკუპაცია“
- კრემლის პოლიტიკა საქართველოს ოკუპირებულ რეგიონებში ახალ ეტაპზე გადადის
- სირიის სამოქალაქო ომი რეგიონული უსაფრთხოების კონტექსტში
- რუსეთის იმპერიალიზმთან ბრძოლის მეორე რაუნდი, რომლის მოგება შესაძლებელია
- თურქეთის საშინაო და საგარეო პოლიტიკა რეგიონული უსაფრთხოების კონტექსტში
- პოსტსაბჭოთა ქვეყნები - ბრძოლა ძალაუფლების ლეგიტიმაციისთვის
- საპარლამენტო არჩევნები სომხეთში - მმართველი პარტიის ტრიუმფი
- საქართველოს დღევანდელი საგარეო პოლიტიკა - რამდენად ეფექტურად უმკლავდება იგი არსებულ გამოწვევებს?
- სამხედრო სიძლიერე - ის რაც სჭირდება ნატო-ს პარტნიორებისგან
- რამდენიმე მოსაზრება „გაზპრომთან“ დადებული ხელშეკრულების თაობაზე
- ახალი რუსული შეიარაღება კავკასიაში და მისი გავლენა საქართველოს ევროატლანტიკურ მისწრაფებებზე